«کاخ بهشتی برنامه چین برای رسیدن به ماه و مریخ

در رفتنسه فضانورد چینی ماموریتی شش ماهه به ایستگاه فضایی جدید در این کشور را آغاز کردند. این آخرین گام برای تبدیل چین به یک نیروی فضایی پیشرو در دهه های آینده است.

ایستگاه فضایی تیانگونگ چیست؟

طبق گزارشات فرارو، سال گذشته، چین اولین شاتل فضایی خود را به نام ایستگاه فضایی تیانگونگ یا “خط آسمان” به فضا پرتاب کرد. این کشور قصد دارد آزمایشگاه علمی مینگ تیان را مانند اکثر مجلات تا پایان سال احیا کند.

چین سال آینده تلسکوپ فضایی به نام «شون تیان» را به فضا پرتاب خواهد کرد. این تلسکوپ در نزدیکی ایستگاه فضایی قرار خواهد گرفت و برای سرویس و سوخت رسانی به آن متصل خواهد شد. تیانگونگ قدرت خودش را دارد، نیروی محرکه خودش را دارد، سیستم زندگی خودش را دارد و محل زندگی خودش را دارد.

پس از اتحاد جماهیر شوروی (و اکنون روسیه) و ایالات متحده، چین سومین کشور در تاریخ است که فضانوردانی را به فضا فرستاده و ایستگاه فضایی ساخته است.

چین جاه طلبی های زیادی برای تیانگونگ دارد و امیدوار است که به ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) تبدیل شود. قرار است ایستگاه فضایی بین‌المللی در سال 9 پس از میلاد متوقف شود. فضانوردان چینی یک استثنا برای ایستگاه فضایی بین المللی هستند، زیرا قوانین ایالات متحده ناسا را ​​از مشارکت با چین منع می کند.

برنامه چین برای رسیدن به ماه و مریخ

جاه طلبی های چین به همین جا ختم نمی شود. چین قصد دارد تا چند سال دیگر از سیاره های مجاور زمین نمونه برداری کند. چین قصد دارد اولین فضانورد خود را در 6 سال آینده به ماه بفرستد و ماموریتی برای جمع آوری نمونه از مریخ و مشتری راه اندازی کند.

کشورهای دیگر چه می کنند؟

با گسترش نقش چین در فضای چند کشور دیگر، امکان رسیدن به دنبل نیز وجود دارد. ناسا قصد دارد امسال با صد فضانورد از ایالات متحده و سایر کشورها به ماه بازگردد و یک موشک غول پیکر جدید SLS را برای استقرار در شاتل فضایی پرتاب کند. ژاپن، نیمکره جنوبی، روسیه، هند و امارات متحده عربی نیز بر روی ماموریت های خود کار می کنند.

هند دومین فضاپیمای خود به نام ماه را به فضا پرتاب کرده است و قصد دارد تا سال 9 پس از میلاد ایستگاه فضایی خود را داشته باشد. در همین حال، آژانس فضایی اروپا که در ماموریت های خود با ناسا همکاری می کند، همچنین در حال برنامه ریزی برای استفاده از ماهواره های قمری برای تسهیل ارتباطات فضانوردان با زمین است.

قوانین فضا چیست؟

علاوه بر این، معاهده سازمان ملل نشان می دهد که هیچ کشوری نمی تواند در سال 2 پس از میلاد ادعای یک فضا را داشته باشد. روسیه از امضای آن خودداری کرده است.

ایالات متحده در حال حاضر خود توافقنامه آرتمیس را دنبال می کند و اعلام می کند که این امکان برای کشورها وجود دارد که در یک سرمایه گذاری مشترک با مواد معدنی شرکت کنند. روسیه و چین مخالفت خود را با استفاده از زور یا اعمال تحریم ها علیه ایران اعلام کرده اند.

تاریخچه چین در فضا چیست؟

چین اولین چرخه قاعدگی خود را در سال 7 پس از میلاد در مدار زمین امضا کرد، قبل از اینکه با رکود بزرگ انقلاب فرهنگی مواجه شود.

تنها قدرت های دیگری که توانستند به آن مرحله برسند ایالات متحده، اتحاد جماهیر شوروی، فرانسه و ژاپن بودند. در دهه گذشته، چین بیش از شش موشک شلیک کرده است.

چین قبلاً یک “چانگهای 3” ناخواسته برای جمع آوری و بازگرداندن نمونه های سنگ برای ماه ارسال کرده بود. فضانوردان پرچم چین را روی سطح ماه نصب کردند که عمداً بزرگتر از پرچم های قبلی ایالات متحده بود.

به گفته محقق Shenzhou، در مقایسه با 3 فضانورد توسط ایالات متحده و بیش از 2 فضانورد توسط اتحاد جماهیر شوروی (و اکنون روسیه) “چین اکنون” فضانوردانی را به فضا پرتاب می کند. با وجود این، چین عقب نشینی و همچنین فضا دارد. مثلاً در سال 6 قبل از میلاد، یک موشک چینی از مدار خارج شد و به اقیانوس اطلس افتاد و دو لایه از آن موشک در سال 9 پس از میلاد به کشور اصابت کرد.

چه کسی هزینه برنامه فضایی چین را پرداخت می کند؟

خبرگزاری دولتی چین، شین هوا گزارش داد که حداقل سه نفر در پروژه های فضایی چین مشارکت داشتند، تقریباً به همان تعداد افرادی که در حال حاضر برای ناسا کار می کنند.

اداره ملی هوانوردی و فضایی چین در سال 2000 با بودجه اولیه 2 میلیارد یوان (300 1 میلیون، 200 1 میلیون) تأسیس شد.

با وجود این، چین در سه سال اول سال درهای خود را به روی شرکت های خصوصی باز کرد و طبق گزارش رسانه های چینی، ارزش این شرکت ها اکنون بیش از یک میلیارد یوان (5 1.6 میلیارد، 21.3 میلیارد) در سال است. حوضه سرمایه گذاری می کند.

چرا چین در هوا پرواز می کند؟

چین مشتاق توسعه ماهواره های فناوری خود برای ارتباطات راه دور، مدیریت ترافیک هوایی، آب و هوا و پیش بینی آب و هوا است. با وجود این، اهداف نظامی زیادی در کشور وجود دارد. این ماهواره ها به جاسوسی از نیروهای رقیب و موشک های مستقیم کمک می کنند.

لوسیندا کینگ، مدیر پروژه فضایی پورتسموث، می‌گوید که چین صرفاً بر مأموریت‌های فضایی تمرکز نمی‌کند و می‌افزاید: فرصت محدودی برای استخراج فلزات از سطح ظرف یک ماه وجود دارد.

با وجود این، پروفسور سعید مشتار، مدیر مؤسسه سیاست و حقوق فضایی لندن در دانشگاه لندن، می‌گوید چین احتمالاً بیش از یک ماه بودجه خود را صرف تلاش‌های مکرر برای استخراج مواد معدنی و فلزات خواهد کرد.

در عوض، وی افزود: “برنامه فضایی چین به احتمال زیاد تحت تأثیر سایر نقاط جهان انجام می شود. این نمایش قدرت و نمایش یک پیشرفت در فناوری است.”

منبع: شبکه خبری بی بی سی