[ad_1]
در رفتنمحمدمهدی حاتمی ابراهیم رئیسی رئیس جمهوری ایران در آستانه سال نو میلادی با صدور بیانیه ای گفت: فقر مطلق در ایران تا قبل از پایان سال ریشه کن می شود. رئیس جمهور پس از یک سال و نیم تاکید کرد که تا پایان سال باید فقر مطلق در ایران ریشه کن شود.
طبق گزارش ها، فرارو اولین رئیس جمهور ایران نیست که چنین برنامه ای دارد. پیش از این، حسن روحانی، رئیس دولت یازدهم و دوازدهم ایران در تبستان سلام و در مراسم اجرایی خود وعده داده بود که تا پایان دولت دوازدهم (یعنی سال اول)، فقر مطلق ریشه کن شود. در ایران. اما دو رئیس جمهور ایران چطور؟ آیا حسن روحانی در ریشه کنی فقر مطلق موفق خواهد بود و اگر نه، ابراهیم رئیسی می تواند این کار را انجام دهد؟
دو ایرانی: 3 قبل و 2 بعد
حسن روحانی وعده فقرزدایی مطلق در تبستان را داده است، همان سالی که در این ماه یکی از جدی ترین اعتراضات تاریخ ایران است. برخی از چهره های منتسب به دولت روحانی معتقد بودند که جرقه مخالفت ها را مخالفان سیاسی روح آموختند، اما اینطور نبود.
اما آنها چه ربطی به فقر دارند؟ نکته ساده است: تحریم ها ارزش پول خارجی را در ایران افزایش می دهد و به این ترتیب، ایرانی ها در مورد «مطلق»، شهروندان فقیرتر بقیه جهان می شوند. این داستان همچنان ادامه دارد.
توضیح اینکه در دنیا شاخص عینی فقر وجود دارد و به همین دلیل تفاوتی بین صحبت از فقر در ایران یا فقر در فرانسه یا هند وجود ندارد.
بر اساس برنامه توسعه سازمان ملل، برنامه توسعه سازمان ملل متحد (UNDP) به «فقر جهانی» و «فقر مطلق» در سطح جهانی دست یافته است. فقر شدید مظهر فقر شدید است.
نرخ دلار در بازار آزاد ایران حدود ۷۰۰۰ تومان در سال بود و بر این اساس هر شهروند ایرانی که کمتر از ۵ دلار در ماه یا کمتر از ۳۰۰۰ تومان در ماه درآمد دارد، زیر خط «فقر مطلق» زندگی می‌کند. .
در عین حال، «شاخص توسعه جهانی» ارائه شده توسط بانک جهانی حاکی از آن است که حدود 2.5 درصد از جمعیت ایران یا حدود 2000 نفر در زیر «فقر مطلق» به سر می برند.
با در نظر گرفتن درآمد روزانه کمتر از ۱/۱ به ازای هر نفر که نشان دهنده خط فقر نسبی است، فقرزدایی ایران (در مجموع زیر ردیف فقر مطلق و زیر ردیف فقر نسبی) در حدود است. درصد جمعیت کشور افزایش یافت.
در واقع در طبستان، خورشید سال پنجم، در مجموع یک میلیون و 600 هزار نفر در ایران فقیر محسوب می شدند و وعده دولت روحانی تنها وعده ای بود که حدود 5000 نفر را زیر خط «فقر مطلق» قرار می داد. با پایان 5 سال ریاست جمهوری از سمت خود برکنار می شود.
اما در حال حاضر شرایط تفاوت کرده است: بر اساس آمارهای رسمی (از جمله آمار ارائه شده توسط سازمان تامین اجتماعی)، «یک درصد از جمعیت ایران همچنان زیر خط فقر زندگی می‌کنند». آمارهای غیررسمی اما حاکی از آن است که این قشر از جمعیت ایران به یک درصد از کل جمعیت کشور یعنی حدود 3 میلیون ایرانی رسیده است.
حداقل به استثنای ایرانی ها که هنوز زیر حرف «فقر مطلق» هستند.
اما با تغییر قیمت دلار در بازار آزاد ایران، از آنجایی که شاخص (ارائه شده از سوی سازمان ملل متحد) محدودیت «مطلق» را به خود اختصاص داده، وضعیت بدتر شده است. به این ترتیب با توجه به دلار، هر ایرانی که درآمدی کمتر از ۵ هزار تومان در روز و کمتر از یک میلیون و ۵ هزار تومان در ماه داشته باشد، زیر خط «فقر مطلق» قرار می گیرد.
برای یک خانوار 5 نفره این عدد برابر با درآمد ماهانه یک میلیون و 6 هزار تومان خواهد بود و در واقع ایرانی یا هندی بودن شما فرقی نمی کند، زیرا اگر در روز کمتر از 9 2.5 درآمد داشته باشید. زیر خط “فقر مطلق” است.
ناظر همچنین شاخص های تورم جهانی دلار و حتی کاهش ارزش دلار در جهان را از 2 سنت در سال به 100 سنت در سال و با 3 سنت در سال، مرز 9/1.2 در روز به سال 9 تغییر داده است. 1.2 دلار هر روز در حال افزایش است.
در واقع هر ایرانی که با نرخ 3000، کمتر از 2000 تومان در روز و کمتر از یک میلیون و 2000 تومان در ماه، زیر خط «فقر مطلق» قرار می گیرد. برای یک خانواده 5 نفره این مرز به مرز یک میلیون و 6 هزار تومان در ماه رسیده است.
بنابراین، حتی با فرض حداقل دستمزد کارگران ایرانی بدون حقوق متاهل و دارای دو فرزند، این کارگران و خانواده‌هایشان همچنان در «فقر مطلق» به سر می‌برند.
بر اساس ارقام اعلام شده، برخی از کارگران در 5 سال آفتابی باید حداقل ماهیانه یک میلیون و 4 هزار تومان حقوق و مزایا (کل کشف) دریافت کنند و به این ترتیب این کارگران همچنان یک میلیون و 4 هزار تومان زیر سقف مطلق دارند. خط فقر.
در زمان نگارش، برای سهولت مقایسه آمار با آمارهای موجود، همین شاخص را 9/1 در روز در نظر می گیریم. اما حتی با این شاخص، یک خانواده «مردم ایرانی و حداقل یک نفر با یک کارگر، دقیقاً در مرز فقر مطلق» وجود دارد.
آمار بسیار تکان دهنده است
بنابراین وضعیت آماری تعداد فقرا در سال (در مقایسه با زمانی که حسن روحانی وعده فقرزدایی مطلق را داده بود) با امروز (زمانی که رئیس ابراهیم وعده فقرزدایی مطلق را داده بود) قابل مقایسه است.
بر این اساس، بر اساس آمارهای رسمی و غیررسمی، امروز بین ۲ تا ۳ میلیون ایرانی (بین ۲ تا ۳ درصد از کل جمعیت ایران) زیر خط فقر (البته «فقر نسبی») هستند. جمعیت، در زمان خورشید گرفتگی، حدود 1.3 میلیون نفر بوده و در واقع اکنون برابر با 2 به 3 است.
اما فقری که امروز تجربه می کنیم نه تنها امروز ما را نابود می کند بلکه فردا را نیز نابود می کند. سال هاست که اقتصاددانان و جامعه شناسان به بررسی تاثیرات عجیب فقر بر انسان و اثرات تکان دهنده آن می پردازند.
به عنوان مثال، مطالعات علمی نشان می دهد که فقر باعث افزایش مصرف شیرینی ها (قند و شکر) در بین افراد و افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 در چشم آنها می شود. در نگاه اول، این ممکن است بدیهی به نظر برسد: فقرا به انرژی و کالری کمتری نسبت به نیاز خود نیاز دارند، و شکر و شکر ارزان‌تر از پروتئین و ویتامین‌ها هستند.
فقرا هنوز فقیرتر هستند
فقر به دنبال آموزش کودکان است و کودکان فقیر در آینده خانواده های فقیری تشکیل می دهند که می خواهند فرزندان خود را داشته باشند. نام این پدیده «چرخه فقر» یا «تله فقر» است.
به زبان ساده، یک خانواده فقیر می تواند از فقر بیرون بیاید و بیرون نرود، زیرا ممکن است نتوانند بهبود پیدا کنند. به این ترتیب، پول مجبور به پایین آمدن خواهد شد. علت جرایم مالی بازگشت از زندان و در نهایت. (داستان آخرین فیلم، اصغر فرهادی، «قهرمان» کم و بیش به همین موضوع اشاره دارد.)
فقرا بیشتر طلاق می گیرند بیشتر آنها در معرض خشونت هستند و در محله هایی زندگی می کنند که احتمال آسیب های جدی منجر به جراحی های شدید بیشتر است. برخی تحقیقات داخلی حتی نشان می دهد که فقر در ایران «زنانه» شده است. به این ترتیب ممکن است مادر فرزندی داشته باشد که فقر را تجربه کرده باشد و این فقر به فرزندانش نیز منتقل شود.
اما این فهرست همچنان ادامه دارد: فقرا عمر کوتاهی دارند. به همین دلیل، عجیب نیست که میانگین مرد در کشوری مانند «هلند» حدود ۲ سانتی‌متر، در «ایران» حدود ۲ سانتی‌متر و در کشوری مانند «یمن» حدود ۲ سانتی‌متر باشد.
با این حال، این اعداد شاخص‌های رفاه در دهه‌های گذشته در این کشورها را نشان می‌دهند و وضعیت امروز باعث ایجاد اعداد فردی می‌شود. بنابراین تعجب نکنید اگر ایرانی ها در ده سال آینده چنین هیاهویی به راه بیندازند.
[ad_2]
