[ad_1]
در رفتن میلیاردها سال نوری در پهنه وسیع فضا-زمان، از سپیده دم کیهان، ستاره شناسان ستاره دیگری را شناسایی کرده اند. آنها را کشف کنید ارندل نام آن از کلمه آنگلوساکسون به معنای “ستاره صبح” گرفته شده است. تا به امروز، این دورترین چیز در نوع خود است که تا به حال کشف شده است و به نقطه ای رسیده است که 2 میلیون سال پس از انفجار بزرگ مرده است.
طبق گزارشات فرارو، محققان می گویند در حالی که Earendel مسافت زیادی را برای رسیدن به ما طی کرده است، تشخیص خواص آن دشوار است، اما مشاهدات بعدی توسط تلسکوپ فضایی جیمز وب می تواند به این مسیر خاص منجر شود. به عبارت دیگر، تشخیص خواص کیهان، اولین میلیارد سال تاریخ کیهان، پس از بیگ بنگ، که 4.5 میلیارد سال پیش رخ داد و به عنوان “طلوع کیهان” نیز شناخته می شود، بسیار دشوار است. “. در واقع، فضا-زمانی که اولین ستاره ها و کهکشان ها در آن متولد شدند، نه تنها بسیار تاریک، بلکه بسیار دور است. حتی درخشان ترین سیارات کیهانی، یعنی غیبت، در این موقعیت بسیار دشوار است.
برای هر یک از آنها جذابیت خاصی وجود دارد که به ما نشان می دهد چیزهای کوچکی که دور از دسترس هستند. این تخصص “گرانش عدسی” نامیده می شود که به انحنای فضا-زمان گرانشی در اطراف کهکشان هایی مانند کهکشان ها و کهکشان ها مربوط می شود. اگر جسم بزرگی دقیقاً بین ما و جسمی دورتر قرار گیرد، نور در امتداد گرانش منحنی فضا-زمان از آن جسم دور می‌شود. این اثر برای یک ذره بینایی کاملاً عالی است. بقیه بدن ممکن است به اندازه درخت فاصله داشته باشد، اما همچنین بزرگ شده و اغلب تکراری است. در همان زمان، اخترشناسان قادرند مهندسی معکوس را انجام دهند تا بفهمند یک جسم بزرگ چیست. ستاره شناسان می گویند که در فاصله ای از کیهان، این کهکشان ها معمولا کهکشان هستند.
کهکشان آروندل که نام اصلی آن WHL0137-LS است، برای اولین بار توسط تلسکوپ فضایی هابل به عنوان یک خوشه عظیم از کهکشان ها مشاهده شد. تیمی به رهبری ستاره شناس برایان والش از دانشگاه جان هاپکینز، جسم درخشانی را در داخل و داخل کهکشان پیدا کرد که درست بالای عدسی حساس منحنی قرار داشت. وقتی کهکشان‌های منحصربه‌فردی را در کهکشان‌های دیگر می‌بینیم، آنها بسیار درخشان‌تر از یک ستاره معمولی هستند. اما هر چیزی که بسیار درخشان تر از یک ستاره معمولی باشد، زودگذر است، مانند خورشید گرفتگی یا پدیده ای نگران کننده.
با این حال، در طول 1.2 سال، نور تغییر نکرده است. این موضوع به همراه موقعیت مکانی اش نشان می دهد که هیچ اتفاقی نیفتاده است، بلکه ستاره درخشان در فضا و مناسب زمان است. می دانیم که این ستاره بسیار دور است، زیرا نور آن کاملا کشیده شده است. به عبارت دیگر، انبساط جهان باعث می شود امواج نور ضعیف تر شوند، این ویژگی به نام انتقال به سرخ شناخته می شود. اخترشناسان همچنین فواصل انتقال به سرخ را بر اساس سیارات اصلی تخمین می زنند.
تجزیه و تحلیل اشعه ماوراء بنفش از Earendel نشان داد که جرم این ستاره حدود 3 برابر خورشید است. اما من به سختی می توانم جزئیات را از داده های موجود بدست بیاورم. به عنوان مثال، ما طبقه بندی طیفی ستارگان را که ممکن است در شناسایی بهتر مفید باشد، در نظر نمی گیریم. ما می دانیم که ستارگان بسیار باستانی می توانند میلیاردها سال زندگی کنند، اما ستارگان در سنین جوانی می میرند، بنابراین ما نمی دانیم که ارندل چه نوع ستاره هایی را می تواند برای تکامل جهان اولیه بسازد.
ما حتی نمی دانیم که این یک ستاره است یا یک دوتایی با ترکیبی از محدودیت های جرم؛ جنایت. با این حال، در مورد دوم، دو مورد شناخته شده معمولا از یک ستاره بسیار بزرگتر از جرم تشکیل شده است که بیشتر سیستم دیگر را پوشش می دهد و تیم منتظر است تا در مورد Earendel نیز همین اتفاق بیفتد. با این حال، این “نخستین ستاره” که به تازگی دیده اید می تواند چیزهای جالبی در مورد تاریخ اولیه کیهان به ما بگوید. به عنوان مثال، ما قادر به مشاهده تکامل نوری نیستیم که آزادانه در سراسر جهان جریان دارد و به reionization معروف است. ستاره شناسان معتقدند که ستارگان و کهکشان ها در پشت آن قرار دارند، اما هیچ رصد مستقیمی از نحوه آشکار شدن آنها ندارند.
ما کهکشان‌های زیادی را دیده‌ایم که به طلوع کیهان مربوط می‌شوند، اما محدود کردن درک ما از انواع منحصربه‌فرد ستاره‌هایی که در آن زمان وجود داشتند واقعاً جالب خواهد بود. برنامه‌ریزی برای انجام مشاهدات جدید از طریق تلسکوپ فضایی جیمز وب و انجام مشاهدات طیف‌سنجی از Earendel تأیید شده است و والش و همکارانش منتظر اطلاعات بیشتری در مورد این ستاره هستند، از جمله سن، طبقه‌بندی، جرم دقیق، و اینکه آیا یک سیستم دوستانه وجود دارد یا خیر. یا نه، علامت بزنید. نتایج این مطالعه جالب در نشریه معتبر نیچر منتشر شده است.
منبع: Sciencealert
ترجمه: مصطفی گرفی-فرارو
[ad_2]
