ناسا: ایران تا 5 سال دیگر نمی تواند زندگی کند

یک سایت خبری از ناسا در مورد گرم شدن کره زمین و مناطق غیرقابل سکونت این کشور در 5 سال آینده گزارش می دهد.

بر اساس این گزارش، هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC) تخمین می زند که با افزایش گرمایش زمین تا پایان قرن در مقایسه با سطوح صنعتی، شدت دوره های گرمای شدید افزایش می یابد.

در ایالات متحده، تابستان در حال حاضر موضوع تغییرات آب و هوایی است و در سه سال آینده بسیاری جان خود را از دست خواهند داد. از پنجم تا ششم سال، میزان مرگ و میر سالانه مستقیماً بیشتر از جمعیت است. پس از آن سیل و رعد و برق و رعد و برق و سرانجام زمستان و برف عامل مرگ و میر بود. در ایالات متحده، امواج گرمای شدید در طول پنج سال گذشته بیش از دو برابر شده است.

دانشمندان از دو شاخص برای اندازه گیری ناراحتی گرما و خطر سلامتی استفاده می کنند. یک نشانگر حرارتی که ترکیبی از دمای نسبی و رطوبت محیط و همچنین «دمای حباب داغ» یا «دمای حباب مرطوب» (دما در دقیقه مرطوب حباب) است، نشانگر دقیقی است.

حباب های دما، پایین ترین دماها زمانی که رطوبت تبخیر شده ایجاد می شود، بدن یا بدن را مشخص می کند. این شاخص به سادگی توانایی بدن ما برای خنک شدن را با لذت بردن از گرما و رطوبت هوا اندازه گیری می کند.

پس ایده اصلی این است که بدن خود را فراتر از آنچه هست تعریف کنیم. خطر واقعی مرگ از این سطح شروع می شود.

در حال حاضر، شاخص دما با استفاده از تجهیزات الکترونیکی هواشناسی که با داده های ماهواره ای کار می کند، محاسبه می شود.

ناسا از دستگاه های پیشرفته ای مانند «صدای مدونای سرخ» (AIRS) و «آکواسترز» (ECOStress) استفاده می کند. این سازمان آمریکایی در حال حاضر در حال توسعه پروژه جدیدی به نام “Surface Biology and Geological Survey” (SBG) برای ارائه اطلاعات دقیق در مورد تبخیر رطوبت است.

دانشمندان بر این باورند که بالاترین حباب دمایی که یک انسان می تواند تحمل کند 1 درجه سانتیگراد برای مدت 1 ساعت است.

ناسا سال 6 را بررسی می کند و بارها به دمای حباب بالای 4 درجه سانتیگراد اشاره می کند. به ویژه در مناطق گرمسیری پاکستان و خلیج فارس. در 3 سال گذشته میزان دمای حباب سه برابر شده است. اکثر مناطق گرم و مرطوب سیاره دارای نشانگر دمای حباب هستند که معمولاً از 3 تا 4 درجه سانتیگراد تجاوز نمی کند.

تلاش‌های پیش‌بینی آب و هوای ناسا در تلاش است تا مشخص کند شاخص دمای حباب کدام کشورها بالاتر از طول عمر آنها خواهد بود. این در مورد جنوب آسیا، منطقه خلیج فارس ایران، عمان، کویت و دریای سرخ، مصر، عربستان سعودی، سودان، اتیوپی، سومالی و یمن صادق است.

همچنین پیش بینی می شود امسال چین شرقی و چین و همچنین بخش هایی از جنوب آسیا و برزیل از 3 درجه سانتی گراد 3 درجه فراتر رود. ناسا سرنوشت مشابهی را برای بخش هایی از ایالات متحده مانند آرکانزاس، میسوری و آیووا در سه سال آینده پیش بینی می کند.

با وجود این، محققان خاطرنشان می کنند که خطر مرگ حتی با شاخص های کمتر از 5 درجه سانتیگراد وجود دارد. به عنوان مثال، در طول موج گرمای تابستانی اول ژوئن در شمال غربی ایالات متحده و غرب کانادا، که تقریباً همه مرگ و میرها در آنجا اتفاق افتاد، دمای حباب از 3 درجه سانتیگراد تجاوز نکرد. به عبارت ساده، این نشانگر دمای طبیعی بدن نشانه ای از خطر برای سلامتی است.

«بوف نیوز۲۴» نیز در واکنش به این موضوع گفت: بررسی ناسا نشان می‌دهد که این منطقه تا ۵ سال آینده به دلیل گرم شدن زمین قابل سکونت نخواهد بود. افزایش دما نسبت به صنعتی شدن عواقب جدی برای زمین دارد.

دانشمندان بر این باورند که تا سال سوم، جنوب آسیا، خلیج فارس از جمله ایران، عمان، کویت و همچنین کشورهای همسایه دریای سرخ مانند مصر، عربستان سعودی، سودان، اتیوپی، سومالی یا حتی یمن مسکونی نخواهند شد. آسیای جنوبی، برزیل و ایالات متحده آمریکا مانند آرکانزاس، میسوری و آیووا احتمالا هر ساله با سرنوشت مشابهی روبرو خواهند شد.

یک داستان هشدار دهنده

هیئت بین دولتی تغییرات آب و هوایی در گزارش خود نسبت به عواقب گرم شدن کره زمین هشدار می دهد. اینها شامل امواج گرما، خشکسالی، سیل، آتش سوزی و سرمازدگی است. یکی از پیامدهای افزایش دما و پتانسیل در اقتصاد این است که در صورت عدم کنترل، بین 2 تا 3 میلیون نفر می توانند به مدت پنج سال در فقر شدید زندگی کنند.

عواقب آن برای بشریت فاجعه بار خواهد بود. این امکان وجود دارد که موج گرما به تدریج بزرگتر و بزرگتر شود. بر اساس گزارش هیئت بین دولتی تغییرات اقلیمی، مقیاس تأثیرات تغییر اقلیم در مناطق مختلف در زمان‌های مختلف و با توانایی سیستم‌های اجتماعی و محیطی مختلف برای سازگاری با تغییرات متفاوت خواهد بود.

عدم وجود گرما از فعالیت های انسانی می تواند آب و هوای طبیعی را تغییر دهد، دما را به مرور زمان افزایش دهد، یکنواختی وجود نداشته باشد و نیازی به آن نباشد.

افزایش خشکسالی و آتش سوزی، افزایش سیل و آب و هوای ناسالم، بالا آمدن آب و یخ از سطح دریا، کشاورزی و رسوب گذاری، هماهنگی و شیوع بیماری، اختلال در اکوسیستم و انقراض گناهان از پیامدهای احتمالی آن است. گرم شدن کره زمین ایجاد شد.

پیش بینی می شود همه این مشکلات تا پایان سال بدتر شود. تنها سوال این است که آیا وضعیت پس از بدتر شدن بهتر می شود یا بدتر؟ تفاوت این دو سؤال، چون ما به دنبال موجود زنده هستیم، در عادات و تعلقات ایمانی است.

همانطور که محققان اشاره می کنند، تأثیر کلی بر محیط زیست ما بسیار بیشتر از توانایی ما برای محدود کردن انتشار کربن است.

اگرچه گفته می شود هر مشکلی راه حلی دارد، اما در بیشتر موارد هر راه حلی پتانسیل یک فرصت بودن را دارد. اگر این فرصت به شما داده شود، مشکل بدتر خواهد شد و به اقدامات بیشتری نیاز خواهید داشت. اگر بشریت اجازه دهد انتشار کربن خود با سرعت قابل توجهی برای حداقل سه سال ادامه یابد، ما می‌توانیم منتظر باشیم تا تغییرات آب و هوایی در سیاره ما کنترل شود.

اگر نتوانیم این تغییرات را کنترل کنیم، باید منتظر عواقب آن باشیم. با تمام تغییراتی که در حال رخ دادن است و شیوه زندگی ما را تغییر می دهد، منطقاً باید منتظر باشیم که دنیا با دنیای امروز بسیار متفاوت باشد. در واقع، او گفت، برای ترساندن هر کسی که امروز زنده است کافی است.

با این حال، سال 5، چه بخواهد و چه نخواهد، راه موثری برای مقابله با آنها نیست. مهم این است که ما در این سیاره چه می کنیم و الان کجا هستیم و چقدر این تغییرات را جدی می گیریم. اگر وظایف خود را به درستی انجام ندهیم، ممکن است قبل از بدتر شدن اوضاع بدتر شود.