در سال ششم، محققان ناسا اولین شواهد آب یخ را در یک ماه پیدا کردند.
به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از سایت اسپیس، یخی که در قطب های سیاه و سفید قطب شمال و جنوب نشسته بود، برای همیشه در سایه ها گرفتار شد و ظاهرا میلیون ها سال نور خورشید را پشت سر گذاشت.
با این حال، کشف آب یخ با رازی تازه همراه بود. در حالی که این پرتوهای قطبی با نور مستقیم خورشید محافظت می شوند، اما همچنین توسط باد محافظت می شوند، امواج حامل ذراتی که با سرعت صدها مایل در ثانیه حرکت می کنند محافظت نمی شوند.
پل لوسی، دانشمند سیاره‌شناسی در دانشگاه هاوایی، می‌گوید: «این باد بسیار ترسناک است و باید برای مدتی قبل از ماه دور شود و بر خلاف زمین، ماه یک ذره مغناطیسی فوق‌العاده برای محافظت حمل نمی‌کند. آی تی.”
پس چگونه قمرهای قطبی یخی زنده می مانند؟ یک نقشه جدید از قطب جنوب و طالع بینی های عجیب میدان مغناطیسی که در آنجا قرار دارد، ممکن است پاسخ دهد.
در مطالعه‌ای که ماه گذشته در کنفرانس علوم قمری و سیاره‌ای ارائه شد، دانشمندان دانشگاه آریزونا نقشه‌ای از میدان مغناطیسی را به اشتراک گذاشتند، یعنی مناطقی فراتر از سطح ماه که دارای میدان‌های مغناطیسی غیرعادی قوی هستند. جنجال بر سر هویت اولین قمر ابر مغناطیسی، که ممکن است میلیاردها سال پیش، برای اولین بار در طول ماموریت های آپولو 7 و 10 ناپدید شده باشد.
درگیری های مغناطیسی با چندین دهانه قطبی بزرگ در سایه هماهنگ هستند و احتمالاً حاوی رسوبات یخی باستانی هستند.
به گفته محققان، این تفاوت ها ممکن است به این دلیل باشد که جرقه های مغناطیسی کوچک به عنوان محافظ در برابر آب یخ ماه که دائماً در معرض خورشید است عمل می کنند.
لون هود، دانشمند علوم سیاره ای در دانشگاه آریزونا، گفت: ما فکر می کنیم که آنها همیشه در محافظت از مناطق در برابر سایه ها بسیار مهم هستند.”
در طول تحقیقات، محققان نقشه ای از دو منطقه قطب جنوب تهیه کردند که در ابتدا توسط هوافضای کاگویا در ژاپن ثبت شد.
آنها با دستان خود بر روی نقشه ترکیبی مشاهده کردند که میدان های مغناطیسی، با حداقل دو دهان در یک سایه دائمی، در قطب جنوب همزیستی دارند.
محققان استدلال کرده اند که در حالی که این تفاوت ها تنها کسری از میدان مغناطیسی قدرت است، اما می توان از آنها برای منحرف کردن توجه بمب افکن های تک شاخ به خورشید نیز استفاده کرد. این می تواند کلید آب یخ طولانی مدت در هر ماه باشد.
