کشف دورترین سیاره

در رفتن ستاره شناسان می گویند که بر اساس کشف موفقیت آمیز تلسکوپ فضاپیمای کپلر از سیارات، آنها حدود 3 سال نوری از ما فاصله داشتند. این دورترین نقطه از جهان است که توسط یک رصدخانه سیاره ای گرفته شده است که اندازه آن دو برابر شده است و رکورد قبلی را افزایش می دهد. اما به طرز شگفت انگیزی، مشتری دوشاخه این سیاره مشابه، با جرمی مشابه و فاصله تقریباً مشابهی از خورشید مشتری دیده شد، در حالی که خود ستاره در حال چرخش است.

طبق گزارشات فرارو، این سیاره که K2-2016-BLG-0005Lb نام دارد، اولین سیاره درخشانی است که با آزمایشی که در سال اول اضافه شد، کشف شد. در این آزمایش، دو کاوشگر احتمالی با استفاده از یک تکنیک فنی به نام نمودارهای میکرولنزینگ به جای روش تشخیصی اولیه کپلر شناسایی شدند. این یافته ها که به صورت ماهانه به انجمن سلطنتی نجوم ارسال می شود، در سرور از پیش چاپ شده arXiv نیز موجود است.

ایمون کرینز، ستاره شناس دانشگاه منچستر، می گوید: «کپلر هرگز برای استفاده از سیارات با استفاده از ریز لنز طراحی نشده است، بنابراین انجام این کار شگفت انگیز است. فضاپیمای کپلر نقش مهمی در افزایش آگاهی ما از سیارات داشته است. این تلسکوپ فضایی در مدت 3 سال به فضا پرتاب شد و حدود 3 سال است که فقط برای شکار سیارات فرازمینی خارج از منظومه شمسی در حال گسترش است. در همان زمان، مشاهدات او بیش از یک سیاره را ثبت کرد و دو نامزد احتمالی دیگر را تأیید کرد.

تکنیک رصد این تلسکوپ به همان سادگی مبتکرانه و فریبنده است. کپلر مدار یک ستاره را در مدار ستاره ای کشف کرد که بر روی مدار ستاره ها پراکنده شده است و با تشخیص تغییرات ضعیف و منظم در سایر ستارگان. این روش «گذر» نامیده می شود و برای تسخیر پهنه های وسیع سیاراتی که در نزدیکی ستارگان قرار دارند استفاده می شود. اما روش میکرولنزینگ پیچیدگی کمتری دارد و از جاذبه و تقارن خاصی استفاده می کند. جرم فیزیکی، مانند انحنای سیاره ای، فضا-زمان را در اطراف خود ایجاد می کند. اگر قرار بود آن سیاره با یک ستاره روبرو شود، منحنی فضا-زمان به عنوان یک ذره منفرد عمل می کند که بسیار ضعیف و کوتاه تر از آن است که یک ستاره سبک باشد.

گرانش ماکرولین در کاوش سیارات مفید است که برای فواصل طولانی از زمین که در فاصله بین ستارگان بسیار بزرگ هستند مفید است. دورترین سیاره ای که تا به امروز با کشف میکرولینز کشف شده است، جهان جرم زمین و 3 سال نوری از ما فاصله دارد. از آنجایی که کپلر در تشخیص تغییرات سایر ستارگان موثر بوده است، تیمی به رهبری محققان دانشگاه منچستر اخیراً به این نتیجه رسیدند که داده‌های کپلر در مورد رویدادهای میکرولنزینگ برای چندین ماه در حال افزایش بوده است. آنها پنج رویداد را شناسایی کردند که پنج مورد آن برای آنها کاملاً جدید بود و هنوز برای تلسکوپ های روی زمین ناشناخته بود.

کرینز توضیح داد: “برای مشاهده این اثر، نیاز تقریباً موازی کامل بین سیاره های سیاره قطب جنوب و سیاره زمین است.” احتمال اینکه یک ستاره زیرزمینی تحت تأثیر سیارات قرار گیرد ده ها تا صدها میلیون خواهد بود. اما صدها میلیون ستاره در مرکز کهکشان وجود دارد. بنابراین کپلر سه ماه نشست و تماشا کرد. یکی از این پنج رویداد K2-2016-BLG-0005Lb بود که کاندیدای مناسبی برای سیاره ای بود که می توانست به عنوان ستاره ای دور دیده شود. بنابراین، تیم به دنبال تأیید سیگنال‌های این پنج مجموعه داده با بررسی‌های زمینی بود که کپلر از همان نقطه در آسمان به آن نگاه می‌کرد.

تلسکوپ فضایی کپلر

آنها دریافتند که کپلر سیگنال کندتر و طول موج کمتری را نسبت به پنج ناظر زمینی مشاهده کرده است. این تنظیمات به تیم اجازه می دهد تا تشخیص دهد که جرم سیاره حدود 7.5 برابر مدار مشتری است و فاصله تا مدار خود ستاره 4.5 واحد در یک دایره است. این بدان معناست که فاصله مشتری از خورشید 1.2 واحد نجومی است. کرینز گفت: “تفاوت در دیدگاه بین کپلر و ناظران روی زمین این امکان را برای ما فراهم می کند تا مکان هایی را که سیارات سیاره در طول خط می بینیم شناسایی کنیم.” کپلر همچنین می‌توانست محدودیت‌های آب و هوا یا روز دیگر را مشاهده کند و این امکان را داشت که سیاره مدار خود را گسترش دهد و فاصله مداری میزبان را دقیقاً تعیین کند که حد 5٪ خود جرم از آن تعیین می شود. .

اگرچه ما در حال حاضر اطلاعات زیادی در مورد این سیستم نداریم، این یافته ها برای جستجوی ما برای زندگی ضروری هستند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد مشتری ممکن است نقش مهمی در اجازه دادن به زمین برای ظهور مجدد و رشد داشته باشد. یافتن آنالوگ های مشتری که بسیار دور از دسترس ستارگان دور هستند می تواند راهی برای شناسایی این شرایط باشد. این واقعیت که کپلر قادر به انجام این نوع مشاهده است، ابزار امیدوارکننده ای برای آینده است که برای میکرولنزها طراحی شده است. تلسکوپ فضایی گریس روم ناسا تلسکوپ فضایی ناسا که قرار است در پنج سال آینده پرتاب شود، رویدادهای میکرولنزینگ و همچنین Euclid ESA که قرار است سال آینده به فضا پرتاب شود، خواهد داشت.

منبع: Sciencealert

ترجمه: مصطفی گرفی-فرارو