[ad_1]
نصیر نصیریان خوان پابلو پرز آلفونسو، بنیانگذار اوپک و نفت و وزیر نفت ونزوئلا، پس از ترک وزارتخانه گفت که با دوست شخصی خود در مزرعه گفتگوی اضطراری داشته است. نفت مانند کوهی یخی است که قطره‌ای از آب به دست می‌آید و نشسته‌ها را فرو می‌برد و می‌افزاید.
بیش از حد منابع طبیعی و واردات بی‌ارزش از منابع دیگر، بدون توجه به مناطق دیگر، ما را نابود می‌کند و دستگیری‌های بزرگی را برای ما به همراه خواهد داشت.» از خوانندگان تشکر می‌کنیم.
اما موضوع رسیدگی به بیش از یک منبع طبیعی بدون توجه به ظرفیت، سیاست عمومی، تعامل بین دولت‌ها، شفافیت و آگاهی در زمینه مصرف عمومی، قوانین حاکمیتی و قوانین علمی حاکم بر هزینه‌کردن این منابع، همواره یک بلا بوده است. و ضایعه جبران ناپذیری که در نهایت منجر به شکست دولت ها و مردم آنها و محو شدن آنها از منبع طبیعی خود شد.
* فاجعه منابع مشترک، استفاده از بیشترین منابع مربوط به تعداد انسان هایی است که در یک مکان زندگی می کنند و هرکس بر اساس منافع شخصی بدون در نظر گرفتن منافع دیگران و در نهایت نسل های آینده از آنها استفاده خواهد کرد.
از آنجایی که همه کاربران دوستانه نیستند، به علایق دیگر پشت می کنند و تلاش های خود را دنبال می کنند و هر کاری که لازم است برای استفاده حداکثری از این منابع انجام می دهند. آنچه واضح و قابل تصور است این است که هر کاری انجام دهید، عواقب آن قطعی نیست.
فاجعه استفاده از منابع مشترک از نظر مسائل اقتصادی، اجتماعی و اکولوژیکی حکایت از ظرفیت خارج از ظرفیت محیط زیست دارد که در حال حاضر در بحث مدیریت منابع آب، کشور و همسایگان ما به شدت تحت تاثیر قرار گرفته است.
آدام اسمیت در کتاب ثروت جهان تاکید می کند که هیچ کالایی به اندازه * آب * مفید نیست و نمی توان آن را با کالای دیگری که ارزش آن معادل آن باشد، مبادله کرد. بد نیست بدانید سخنان اسمیت مربوط به قرن 6 و 10 (بریتانیا) است که کاملاً توسط منابع آبی احاطه شده و تحت تأثیر بارندگی های فراوان قرار دارد.
اما وضعیت ایران چگونه است؟
ایران یکی از مناطق خشک جهان است که بیش از 5 درصد مساحت آن خشک و حدود 3 درصد آن نیمه خشک است. در حال حاضر شش کشور از جمله ایران در وضعیت آبی بسیار بالایی قرار دارند، یعنی بیش از 5 درصد هزینه های آب، کشاورزی، خانگی و صنعتی این کشورها از منابع آب زیرزمینی تامین می شود. سازمان ملل متحد هشدار داده است که بیش از 5 درصد از خاک ایران ممکن است در سه سال آینده به شدت تحت تاثیر بحران آب قرار گیرد.
کشورهای خاورمیانه و شمال آفریقا که در حال حاضر شدیدترین اثرات تغییرات آب و هوایی را تجربه می کنند، به طور فزاینده ای نگران تغییرات آب و هوایی، کمبود بارندگی و خشکسالی های مداوم هستند. بر اساس گزارش های سازمان ملل متحد، خاورمیانه یکی از مناطق محوری تغییرات اقلیمی در کشورهای عراق، ایران، پاکستان و افغانستان است.
بنابراین شرایط اقلیمی، کمبود باران در سال‌های اخیر، اگرچه اثرات خشکسالی، خشکسالی و گرد و غبار این مناطق را تحت تأثیر قرار داده است که از سوریه و اردن شروع شده و به عراق و ایران ختم می‌شود، اما مدیریت و حاکمیت جداگانه مصرف آب، رقابت بین سدهاست. بدون تعامل دو کشور، اوضاع خاورمیانه بدتر خواهد شد.
کافی است بر کشور سد بسازیم و کشور همسایه را تحت تأثیر قرار دهیم و بگوییم:
- ساخت بند کمال خان در افغانستان
- شکایت مقامات عراقی از ایران به دلیل منحرف کردن آب از گذرگاه های مرزی و مسدود کردن دسترسی به آب در شرق عراق،
- شکایت عراق از ترکیه برای ساخت سد الیسو بر روی دو رودخانه دجله و فرات و الحاق این کشور به مرکز عراق منجر به کاهش دو درصدی منابع آبی شده است.
- توصیه ها و نظارت ایران با مقامات ترکیه در مورد سد کاراکورت روی خانه ارس.
در این موارد اگرچه امکان توجه به سیاست‌های غیرانسانی کشوری مانند ترکیه برای ما وجود دارد، اما در اکثر موارد تعامل مساعدی با محیط زیست در مواجهه با بحران آب و کشورهای همسایه که همه آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهند، وجود ندارد. .
مضر برای نابودی کشورهایی که ادعا می کنند بنیانگذار تمدن جهانی هستند، آنها هنوز از منبع زندگی مشترک استفاده نکرده و به یک راه حل نسبی دست یافته اند. دستیابی به راه حلی پایدار برای استفاده از آب در عرصه های مختلف سراب و دروغی بیش نیست. زیرا هرازگاهی مهم ترین و اساسی ترین توسعه اقتصادی خودکفایی است اگر اسمش را خودکفایی نگذاریم.
پی‌نوشت
پاراگراف اول این مقاله بر اساس کتاب * معمای فراوانی; نفت بالا می رود، کشورهای نفتی نوشته کارلایل *.
اصطلاح * تراژدی منابع رایج * برای اولین بار توسط * گرت هاردین * استفاده شد.
تعداد ارقام استفاده شده در متن * روزنامه دنیای اقتصاد * است.
[ad_2]
