در رفتن تقریباً تمامی مدارس دفاع موشکی دارای تجهیزات قدیمی هستند که به دنبال پرتاب گلوله با گلوله هستند و اغلب در این زمینه شکست می خورند.
توسط Ferraro از Asiatimes گزارش شده است. مبارزه بزرگ قدرت برای توسعه سلاح های لیزری با قابلیت پرتاب موشک در راه است. در حالی که میراث ابتکار ابتکار دفاع استراتژیک ریگان (SDI) ممکن است در ابتدا بر توانمندی های دفاعی مبتنی بر موشک ایالات متحده با هدایت روسیه برتری داشته باشد، چین و چین شروع به ایجاد و تسریع گسترش سامانه های موشکی مشابه در پاسخ به تهدیدات زیر کرده اند. و موفقیت در بهترین حالت دفاع موشکی سنتی ترکیب شده است.
اصول اولیه فیزیک وجود دارد که سیستم‌های دفاع موشکی مبتنی بر لیزر یا انرژی هدایت‌شونده به طور بالقوه برتر از “شلیک گلوله با گلوله” هستند، همانطور که اکثر سیستم‌های رایج هدف مورد نظر خود را انجام می‌دهند.
روسیه سابقه طولانی در توسعه سیستم های دفاع موشکی دارد زیرا مهندسان شوروی کار بر روی این موشک ها را در قرن دهم آغاز کردند و در سال پنجم با موفقیت یک موشک بالستیک را پرتاب کردند. پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، بیشتر پروژه های دفاع موشکی روسیه به حالت تعلیق درآمد، اما بخش هایی از آن پروژه ها حفظ شد.
در حال حاضر دکترین روسیه از رویکردی سه جانبه پیروی می کند و با ایجاد حباب های ضد دسترسی – منطقه مجاز است از حفظ سلاح های هسته ای جلوگیری کند و بقای رژیم تضمین شود. دسته اول تجهیزات دفاع موشکی روسیه شامل تجهیزات دوربردی مانند اس-3، اس-4 و اس-4 می شود. S-3 جدیدترین از سری کالاهایی است که در سال جاری تولید شد. این تجهیزات برای مقابله با موشک های رادار، موشک های بالستیک، موشک های کروز و ماهواره های مداری طراحی شده است.
به گفته منابع رسمی روسیه، بسته اس-4 می تواند به اهدافی در ارتفاع 2 تا 3 کیلومتری و برد 3 تا 5 کیلومتری برسد. در ماه مه، یک منبع اطلاعاتی ایالات متحده گفت که S-4 در طول آزمایش، هدفی را در فاصله 1 کیلومتری تعیین کرده است که نشان می دهد موشک S-3 در حال اثبات قدرت خود است.
دومین فرماندهی روسیه، از جمله موشک زمین به هوا M-3 Buk M3) و انواع آن. Book M-3 برای تقویت مناطق راداری دفاع هوایی و در عین حال تکمیل کننده پرتابگرهای موشک دفاع هوایی محدود موجود طراحی شده است.
اگرچه این تجهیزات برای اولین بار در سال 9 پس از میلاد معرفی شد، اما به طور مداوم در حال توسعه است تا جایی که طبق گزارش ها، آخرین نوع Book M-2 نسبت به تجهیزات قدیمی S-7 توانایی بیشتری دارد. بوک ام 2 با موشک های پیشرفته M317M9 و قطعات الکترونیکی پیشرفته دارای حداکثر برد 3 کیلومتر و حداقل برد 1.2 کیلومتر و حداکثر برد 5 کیلومتر است.
آخرین لایه سیستم دفاع موشکی روسیه شامل تجهیزات کوتاه بردی است که اغلب واحدهای زمینی را به پدافند هوایی زمینی و تجهیزات دفاع موشکی بالای سطح روسیه متصل می کند تا آسیب پذیری آن را در برابر تهدیدات پروازی برابر در ارتفاعات کم جبران کند. این تجهیزات همچنین چنین نقاط دفاعی را برای دارایی های حیاتی فراهم می کند. اینها شامل موشک های بالستیک کوتاه برد Tunguska، Pantsir و Tor، از جمله یاتاقان های توپ است.
جنگ در خاورمیانه و اوکراین روسیه را در ردیف دوم و سوم دفاعی قرار داده است. در سال ششم پس از میلاد، حداقل دو چمدان پنطیکاست توسط سربازان پیاده بایکارتر و آنکا ترکیه در سوریه و لیبی منفجر شد.
علاوه بر این، اوکراین، پایتخت اوکراین، همچنان از قابلیت‌های جنگ الکترونیک قوی برخوردار است و تجهیزات دفاع هوایی روسیه همچنان در این کشور پرواز می‌کنند و یک لامپ Buk M-5 (Buk M1) توسط تقویت‌کننده Pipad اوکراین پرتاب شده است. سلاح های لیزری برای مقابله با تهدید ناشی از پایتخت اوکراین در نظر گرفته شده است.
چین سیستم دفاعی مشابهی دارد که شامل سکوهای خریداری شده از روسیه و مدارس داخلی آن است. با توجه به طراحی، چین سیستم دفاع موشکی خود را برای ترکیب عناصر تجهیزات روسی و آمریکایی طراحی کرده است تا بهترین ویژگی های هر دو را ترکیب کند.
تجهیزات دفاع موشکی سطح اول شامل اس-4 و اچ کیو-7 توسط روسیه خریداری شد. S-3 موشک زمین به هوا را حمل می کند که قادر به شناسایی اهداف با برد حداکثر 3 کیلومتر و حمل دو تجهیزات راداری است که می تواند اهداف را در برد 2 کیلومتری شناسایی و همزمان 2 هدف را رهگیری کند.
این تجهیزات توسط H-Q2 Native Carrier که برگرفته از محموله روسی و پاتریوت USS-7 است و دارای چندین نوع محموله با برد 5 تا 6 کیلومتر است، تکمیل می شود. همزمان، چین در حال توسعه جانشینی برای HQ-2 به نام HQ-2 است که تحت نسخه مهندسی معکوس معماری S-3 روسیه مدرن منتشر شده است و ظاهراً قادر به حفظ سلاح های صوتی برتر است.
چین همچنین از موشک‌های HQ-2 برای خط دوم دفاعی خود استفاده می‌کند که مشابه حمله موشکی آمریکا به‌جای یک بمب دست‌ساز است. به طور مشابه، چین مالک موشک DN-2 است که تقریباً معادل موشک های استاندارد SM-5 است که توسط ایالات متحده برای استفاده توسط تجهیزات “Aegis” در نظر گرفته شده است. چین همچنین از QH-2 استفاده می کند که عناصری از تجهیزات دفاع هوایی روسیه را در جای خود دارد، اما از پوشش عمودی 5 درجه نیز برای پوشش استفاده می کند. توسعه دیگر تجهیزات دفاع موشکی HQ-2، توسعه HQ-3 است که بخشی از Patriot PAC-2 آمریکایی است.
چین برای دفاع موشکی درجه سوم خود از تجهیزات موشکی کوتاه برد و تفنگ های تهاجمی مصنوعی خود استفاده کرد. پایگاه دفاع موشکی کوتاه برد شامل HQ-2، یک تجهیزات ساخت چین است که توسط موشک های فرانسوی کروتال ساخت فرانسه معکوس شده است.
به طور مشابه، چین از یک موشک از نوع موشک دولول مجهز به چهار توپ 3 میلی متری و چهار موشک بالستیک کوتاه برد استفاده می کند. اسرائیل و روسیه و همچنین چین در حال توسعه تسلیحات لیزری برای G-2 هستند که می تواند قابلیت های دفاعی برتر کشور را با موشک های صوتی برتر فراهم کند.
در حالی که این کشورها تجهیزات دفاع موشکی عظیم، پیچیده و گران قیمتی را راه اندازی می کنند، به هیچ وجه احمق نیستند. تقریباً در همه موارد، این موشک‌ها از نظر فناوری پیشرفته نیستند تا بزرگترین تهدید را برای این اجساد ایجاد کنند، اما کمتر مورد حمله قرار می‌گیرند، از جمله حملات در کوهپایه‌ها که نتوانسته‌اند توانایی خود را ثابت کنند.
در مورد عملیات آزادی پایدار، اسرائیل استدلال کرد که در پایان قرن هفتم، اسرائیلی‌ها نه تنها برای دستیابی به اهداف نظامی خود، بلکه بیشتر از همه به دلیل تعقیب موشک‌ها تلاش می‌کردند. حماس هزاران موشک به سوی اسرائیل شلیک کرد و کودتا که هنوز به آن نرسیده بود به پایان رسید و با شکست به پایان رسید.
برای روسیه، این واقعیت که پایتخت اوکراین در حال حاضر در حال منفجر کردن تجهیزات دفاع هوایی است که به طور خاص برای سرنگونی آن طراحی شده است، یک قمارباز موضوعی محسوب می شود. این پیشرفت تا حد زیادی به دلیل عوامل متعددی از جمله توانایی اوکراین در به راه انداختن جنگ الکترونیک، تاکتیک‌های تاکتیکی مبتکرانه اوکراین و غیبت تصمیم‌گیرنده روسیه در مبارزه با نیروی هوایی اوکراین بود.
برای چین، شبیه‌سازی‌های اخیر نشان می‌دهد که ازدحام بیش از حد ممکن است کلید دفاع چین در برابر تهاجم تایوان به چین باشد، مشروط بر اینکه برخی از سلاح‌های غیرهسته‌ای آن دست نخورده باقی بمانند.
انبوهی از سربازان پیاده، همراه با جناح های متخاصم، F-5 و F-7 های رادار مانند را به کار گرفتند تا باتری های موشکی چینی را تحریک کنند و آنها را مجبور به پرتاب موشک کنند.
در حالی که تجهیزات دفاعی مبتنی بر دفاع در سراسر جهان و سرزمین ها را نمی توان یک شبه حذف کرد، می توان از تعدادی سلاح های دفاعی هدایت شونده با انرژی مانند لیزر استفاده کرد تا بتواند نارنجک های راکتی، پرنده و پرواز را حمل کند. آف.
ایالات متحده، اسرائیل، روسیه و چین همگی با هم ترکیب می شوند تا اولین سلاح لیزری را بسازند که می توانند از آن برای مانور استفاده کنند. با این حال، سلاح های لیزری چالش های فنی خاص خود را دارند، مانند مصرف انرژی بالا، هزینه های سربار و مقادیر نسبتاً زیادی تجهیزات که مانورپذیری را محدود می کند.
در حالی که موشک ها اهداف خود را بدون اصابت به هدف منهدم نمی کنند، لیزر باید برای چند ثانیه روی هدف متمرکز شود تا آنها را نابود کند، که ممکن است برای اهدافی که با سرعت هزاران کیلومتر در ثانیه حرکت می کنند، لازم نباشد.
با این حال، پیشرفت‌ها در فناوری لیزر، از جمله منابع انرژی کارآمدتر و قانع‌کننده‌تر، به تعدیل هوش مصنوعی و آبله کمک می‌کند تا مهم‌ترین اجزای کلیدی کاهش لیزر مبتنی بر دفاع موشکی و پراکندگی آن به ظاهری واقعاً جدید تبدیل شود. در درازمدت، به عنوان بخشی از استراتژی ابتکار دفاع استراتژیک ریگان، دفاع با هدایت تسلیحاتی و انرژی بر مبتنی بر بهترین موشک های بالستیک دفاع هوایی در هر دو مرحله تقویت شده و میانی خواهد بود.
لغو این دستور به معنای پایان یافتن مرحله دفاع موشکی و برابری نکردن پدافند با امواج نیست. با این حال، توجه به این نکته ضروری است که محدود کردن تعداد موشک‌های بالستیک هسته‌ای که در حال حاضر در خدمت هستند به بیش از 5 درصد از موشک‌های مرتبط با ایالات متحده و روسیه، آنها را ناکارآمد و ناکارآمد می‌کند.
