در رفتن محققان با تجزیه و تحلیل یک ستاره درخشان به نام HD در واقع، در پایان عصر، جالب است بدانیم که بیشتر ترکیبات عناصر حیاتی در انتهای جدول تناوبی، از جمله طلا، به ندرت در ستارگان دیگر یافت می شود.
طبق گزارشات فرارو، شاید جالب ترین چیز در مورد شما این باشد که ترکیبات زیادی در داخل ستاره ها وجود دارد. موضوع، به خصوص در مورد مرگ ستاره ها، حتی جذاب تر است، زیرا از طریق روش های جدید، بسیاری از آنها قادر به تشخیص دقیق اجزا هستند. ستاره HD به یکی از جذاب ترین کاندیداها برای رشته تحقیقاتی در زمینه ترکیب تبدیل شده است. دانشمندان در تجزیه و تحلیل این نور کمتر بدن موفق شده اند. این بیشترین تعداد عناصری است که در یک جرم منفرد در خارج از منظومه شمسی یافت می شود، که بیشتر آنها عناصر جدی از انتهای جدول تناوبی هستند که به ندرت در ستارگان دیگر یافت می شوند.
از آنجایی که این عناصر به تنهایی تنها در بسیاری از رویدادهای انرژی مانند تشکیل نوترینوها یا ادغام ستارگان نوترونی از طریق مکانیزمی به نام “جذب سریع نوترون” قابل استفاده هستند، ترکیب این ستاره می تواند منبع اطلاعاتی باشد. رودر، یکی از دانشمندان حاضر در این مطالعه، گفت: تا آنجا که من می دانم، شناسایی این عناصر یک رکورد برای هر جنایتی فراتر از منظومه شمسی است. و چیزی که این ستاره را برای افراد خاص می کند این است که دارای جدول چرخش بسیار بالایی در رابطه با دو عنصر ذکر شده در بالا است. ما حتی در این ترکیبات طلا کشف کردیم. این عناصر در اثر جذب سریع نوترون ها ایجاد می شوند. این دقیقاً همان چیزی است که ما به دنبال آن هستیم.”
دانشمندان می گویند ستارگان کارخانه هایی هستند که بیشتر عناصر موجود در جهان را تولید می کنند. در جهان اولیه، هیدروژن و هلیوم – هنوز دو عنصر فراوان در جهان – تقریباً تمام مواد را تشکیل می دهند. اولین ستارگانی که تحت تأثیر گرانش تشکیل شدند، گرمای هیدروژن و هلیوم را به هم نزدیک کردند. این ستارگان در انسجام هسته های خود هیدروژن را به هلیوم تبدیل می کنند. بنابراین هلیوم با کربن و توالی آن ترکیب می شود، با تصعید همه عناصر از زمان تولید آهن، عناصر سنگین و سنگین تر. آهن را می توان ذوب کرد، اما انرژی زیادی مصرف می کند – بیش از هر چیز دیگری که هماهنگی ایجاد می کند – بنابراین هسته آهنی نقطه پایانی ستاره است. هسته که توسط هیچ فشار خارجی دیگری پشتیبانی نمی شود، تحت گرانش قرار می گیرد و ستاره منفجر می شود.
برای ایجاد عناصر سنگین‌تر آهن، جذب نوترون‌ها سریع‌تر یا آزادتر ضروری است. انفجارها در واقع خوشه‌های انرژی را از واکنش اتم‌ها ایجاد می‌کنند که در آن هسته‌های اتمی با نوترون‌ها تعامل می‌کنند تا عناصر سنگین‌تر آهن را سنتز کنند. رودر گفت: «شما به مقدار زیادی نوترون آزاد و انرژی زیادی با انرژی زیادی نیاز دارید تا آنها را آزاد کنید و به هسته اضافه کنید. اما محیط های زیادی وجود ندارد که تا این حد تصادفی باشند. اما ما خوش شانس هستیم، زیرا HD 4 را داریم که 5 سال نوری با ما فاصله دارد و چنین محیطی را ارائه می دهیم. این غول قرمز از عمر خود گذشته است، هیدروژن تمام شده و اکنون هلیوم موجود در هسته خود را ذوب می کند. همچنین به عنوان یک ستاره “فلز گمشده” شناخته می شود، اما از نظر عناصری که فقط با سرخ کردن تولید می شوند بسیار غنی است.
بنابراین، عناصر حاشیه‌ای به شکلی خاص در سراسر ابر مولکولی هیدروژن و هلیوم که HD ۲۲۲۹۲۵ حدود ۱.۲ میلیارد سال قبل از توزیع آن بود، توزیع شد. این باید نوع خاصی از مواد منفجره بوده باشد که عناصر را به فضا پرتاب کرده است. حال سوال مهم این است که این عناصر دقیقا چیست؟ و این واقعیت که HD ۲۲۲۹۲۵ منحصر به خود است، ما را نشانه می‌گیرد. ما قبلاً می دانیم که این ستاره پر از عناصر است. Rudracker و Tamesh از تجزیه و تحلیل طیفی استفاده می کنند تا دقیقا مشخص کنند کدام یک از این عناصر در آن وجود دارد. این تکنیکی است که به طول موج نور تقسیم شده توسط یک ستاره به طول طیفی امواج بستگی دارد.
این علما می گویند: بخش‌هایی از عناصر می‌توانند طول موج‌های خاص نور را تقویت یا کاهش دهند، به طوری که فوتون‌ها را جذب کرده و آنها را تغییر شکل دهند. سپس ویژگی های گاز و جذب در طیف را تجزیه و تحلیل می کند و فراوانی عناصر تولید کننده آنها را شناسایی می کند. از 3 عنصری که تیم به این ترتیب معرفی کرد، 8 عنصر – حدود دو سوم – عناصر بودند. اینها شامل گالیم، سلنیوم، کادمیوم، تنگستن، پلاتین، طلا، سرب و اورانیوم است. از آنجایی که HD 222925 هیچ چیز عجیب و غریب یا دیگری را در خود ترکیب شیمیایی خود نشان نمی دهد، به این معنی است که می توانیم نماینده آن را توسط منبع سرخ تولید شده مشاهده کنیم.
اگرچه ما نمی دانیم که آیا پرتوهای R که این عناصر را تولید می کنند، به یک ستاره نوترونی چهره داده اند یا یک خورشید گرفتگی، اما جزئیاتی که تا کنون به دست آورده ایم به این معنی است که می توانیم از این ستاره به عنوان نوعی ازلی برای درک استفاده کنیم. خروج از فریاد استفاده می شود. آنا فاربل، فیزیکدان دانشگاه MIT، می‌گوید: «ما هنوز از جزئیات عنصر خروج در بخشی از رویدادهای اخیر که در جهان اولیه رخ داده است آگاه هستیم. ما باید به دنبال راه هایی برای گسترش دامنه خود باشیم تا بتوانیم رویدادهای آینده خود را توضیح دهیم.” این تحقیق در The Astrophysical Journal Supplement Series منتشر شده و در وب سایت arXiv موجود است.
منبع: Sciencealert
ترجمه: مصطفی گرفی-فرارو
