رشته های ریاضی و تجربی در 5 رشته تدریس نمی شود

همشهری آنلاین: فقر دامان شهرها و روستاهای مرزی و روستاهای محروم را گرفته است.

در همین راستا با علی اصغر فانی وزیر آموزش و پرورش گفت وگو کردیم.

آقای فانی شما گفته اید که تقریباً 3 سال از عمر خود را صرف تربیت و پرورش و معلمی و مدیریت در مناطق محروم وزارت کرده اید، لطفاً بگویید چرا وضعیت آموزش و پرورش ما پس از انقلاب بلوچستان، خراسان، شمال و جنوب، چهارمحال و بختیاری، جنوب کرمان و حتی حومه تهران موفق نبوده اند و همچنان شاهد بی سوادی و بی سوادی در بین کودکان و جوانان این مناطق هستیم.

من بعد از وزارت تصمیم گرفتم که هیچ کار دولتی دیگری انجام ندهم و گفتم اگر خوب باشیم بس است و اگر بد باشیم کافی است. ما تا آخر عمر کار می کنیم.

سوالی که در ماه های اخیر برای من مطرح شده این بوده است که چرا با وجود معایب فراوانی که دولت های مختلف بعد از انقلاب از مناطق محروم کرده اند، همچنان از این مناطق محروم هستند؟

یادم می آید زمانی که وزیر بودم و در برخی از این حوزه ها واقعا خجالت می کشیدم وزیر شوم. می خواهم بگویم من وزیر کشور هستم و این وضعیت مردم است. آنها نور مناسب ندارند، اهمیتی نمی دهند، اهمیتی نمی دهند، مدرسه امکانات ندارد یا معلم فوت کرده است، دختران می روند یا پسرها حتی نمی توانند یک متن را بخوانند. به درستی. در برخی مناطق دانش آموزان حتی صندلی برای نشستن و تدریس روی زمین ندارند.

این سوال چندین ماه ذهن من را درگیر کرده بود. پاسخی که برای آن گرفتم ممکن است دقیق نباشد اما حداقل موثر بود. گفته می شود مناطق محروم از نیروی انسانی خود محروم هستند.

مثلاً در وزارت آموزش و پرورش شاهد بوده ایم که یک مدرسه ساز خوب یا دولت هزینه زیادی می کند و در یک منطقه محروم مدرسه می سازد، آن وقت این سوال پیش می آید که الان معلم را از کجا بیاوریم؟ هیچ معلمی در منطقه وجود ندارد.

می گویند فردی را از 5 کیلومتری و حتی دورتر به روستا آورده و از سر کلاس و پس از آن عبور کرده و از منطقه محروم منطقه جذب نیرو استفاده کرده و برای آموزش و پرورش آمده اما بعد از 3 یا 5 سال. از کار در آن منطقه خود را محروم کرد به شهر نقل مکان کرد و دوباره این روستا و مدرسه بدون معلم ماند.

دور دوم آموزش و پرورش، افراد دیگری را جذب و جذب کرده است، اما 3، 4 سال از انتقال می گذرد و سال هاست همین داستان و چرخه ادامه دارد. اگر وضعیت معلمان این حوزه ها را در آموزش و پرورش مشاهده کنید، ببینید که سابقه خدمت آنها کمتر از 5 سال و حتی 5 سال است و این یعنی معلمان اغلب از نیروهای تازه نفس و کم تجربه محروم هستند اما استثنائاتی وجود دارد.

در مورد بیمارستان ها هم همینطور است. بیمارستان های دولتی بیش از حد شلوغ هستند اما به حالت تعلیق درآمده اند. اما اگر آن شهر یا روستا پزشک، معلم و پرستار خودش را داشت، قطعا رشد می کرد. بنابراین پاسخ ما به این سوال این است که باید حوزه های آموزشی و پرورشی را تقویت کنیم.

در نهایت تصمیم گرفتیم از پتانسیل دوستان و فرهنگ های قدیمی و ارتباطاتی که داریم و وضعیت مدارس محروم استفاده کنیم.

انتخاب کلاس های تقویتی برای مربیان، ارسال کتاب های درسی، تربیت مربی و مدیران این مدارس، ارائه خدمات مشاوره ای برای داوطلبان کنکور و مشاوران تحصیلی از جمله کارهایی است که انجام داده ایم.

وی به کمبود نیروی انسانی در این حوزه مانند پزشک، پرستار، معلم و مهندس در این مناطق اشاره کرد. ریشه مشکل کجاست؟ چرا مثلاً می خواهید در سیستان و بلوچستان یا کهگیلویه و بویراحمد شانس قابلی در رشته پزشکی یا پرستاری کنکور شرکت کنید و به عنوان رشته محدود در رشته های انسانی و فنی و فنی می توانید ادامه تحصیل دهید و در نهایت آن را در سطح شهرها پخش کنید. عبادتگاه ها؟

همانطور که می بینید، بخش آموزش در کل کشور، وقتی وزارت آموزش و پرورش و تغذیه را با شاخص تایید آن بررسی کردیم، متوجه شدیم که منطقه ای در انتهای لیست محروم از تحصیل قرار دارد.

ما و دوستان فرهنگیمان این حوزه را که آخرین حوزه است برای ارزیابی آموزش و ارائه خدمات انتخاب کرده ایم. در یکی از بررسی هایمان دیدیم که در 3 منطقه کشور تدریس ریاضی و تجربی وجود ندارد و آن هم از 9 نقطه در ایران پزشکی، پرستار و مهندس وجود ندارد.

همچنین پایگاهی متشکل از 12000 دانش آموز در 3 منطقه داریم که از این تعداد فقط 4 نفر ریاضی هستند. حدود 5000 نفر در رشته ادبیات و علوم انسانی تحصیل می کنند و بقیه تجربی هستند.

متأسفانه اکثر هنرها و حرفه ها در رشته های فنی و حرفه ای به درد این مرز و بوم نمی خورند. بنابراین یکی از برنامه های ما تقویت معلمان برای ارائه این رشته ها از همان تدریس علوم و ریاضی در سال نهم است تا بتوانیم این دو رشته را در سه حوزه بسازیم.

شاید باورشان نشود، اما برخی از آنها حتی اصول متمم دوازدهم را در این زمینه ها نمی دانند. یا فراگیران از این مرحله گذرانده اند و سطح قبولی نیز پذیرفته می شود اما انتخاب موضوع را نمی دانند.

این مشکل را با تهران مقایسه کنید که تعداد زیادی از موسسات دارد و مشاوره و بورسیه های تحصیلی دقیق از سال اول متوسطه را با دسترسی فراوان به منابع آموزشی ارائه می دهد. البته در این سنجش شاخص های دیگری نیز مورد بررسی قرار می گیرد، از جمله میزان تحصیلات دختران، سال آخر دبیرستان، گذراندن دانش آموزان و … که نشان از وضعیت مناسبی ندارد.

در مورد وضعیت تحصیل دختران، وزارت آموزش و پرورش و والدین هیچ‌گاه آماری از سکونت و تحصیلات واقعی آنها ارائه نکرده است. نظر شما به عنوان وزیر آموزش و پرورش و پرستاری در این خصوص چیست؟

اتفاقاً یکی از شاخص های ارزیابی ما از حوزه آموزش، موضوع تحصیل دختران بود.

ببینید معمولا میزان تولد دختر و پسر برابر است. مثلاً اگر یک سال تعداد پسران دختر 3 درصد باشد سال بعد برعکس خواهد بود. تفاوت قابل توجهی در میزان زاد و ولد وجود ندارد، بنابراین طبیعتا باید نیمی از دختران تحصیل کرده را داشته باشیم، اما شاهدیم که تنها 2 تا 3 درصد از دانش آموزان تحصیل کرده در این مناطق دختر هستند، یعنی در آموزش و پرورش. و فرهنگ آموزش دختران یک مشکل جدی است و باید برای آن برنامه ریزی کرد.

ما هم در انجمنی که به عنوان انجمن مردمی تأسیس کرده ایم، این مشکل را حل کرده ایم.

در این مورد، مقطع تحصیلی نیز شاخص مهمی است که ارزیابی ما نشان می دهد که وضعیت خوبی در مناطق محروم نداریم.

برای کسانی که نمیخواهند درسشان را بگذرانند، یعنی به زبان ساده، وقتی دانشجو یک دوره تحصیلی را می گذراند، بررسی می شود که آیا پاساژ قبول شده است یا خیر.

در 2 منطقه آخر کشور تعداد دانشجو در مقطع اول متوسطه (راهنمای قدیم) نصف است یعنی در ترم ششم فقط یک نفر در ترم هفتم و بدتر از آن در ترم دوم ما. دوباره وارد شوید و دوباره آن را بررسی کنید.این مناطق.

در چند دهه گذشته، گروه‌های دانشگاهی و گروه‌های حقوق بشری به دنبال ریشه‌کنی فقر در مناطق محروم کشور بوده‌اند، اما به دلیل ناکارآمدی آموزش و پرورش کشور، همانطور که اشاره کردید، موافقت نکردند. الان شما و دوستانتان با همان سیستمی که مدتی است در سر شما بوده در یک وضعیت نابسامان هستید. شما به اطلاعات، آمار و منابع هم دسترسی دارید، در حالی که بیرون از دامان نشسته اید به ما بگویید چگونه می خواهید این مشکلات را در مناطق محروم از بین ببرید؟

من هم گفتم ما 3 سال در این سیستم کار کرده ایم و از معلم گرفته تا مدیریت مدرسه و مدیریت آموزش و پرورش منطقه و بعد استان و معاونت و در نهایت خود وزارتخانه تجربه و در این راستا به دست آورد

مطمئناً پتانسیل و تجربه و ارتباطات زیادی در اختیار ماست زیرا انجمن یا نهاد دیگری وجود ندارد. ما می‌خواهیم پتانسیلی را که کشور ایجاد کرده تا هزینه‌های خود را افزایش دهد، عملاً از آموزش و پرورش رسمی و بیکار و بی‌تفاوت نباشیم. ما نمی خواهیم نظام آموزشی کشور را تغییر دهیم یا در امور وزارت امور خارجه دخالت کنیم و در چارچوب آنها می خواهیم به مناطق محروم خدمات ارائه دهیم. مثلا من با مدیران مدارس موفق و غیردولتی که درآمد خوبی دارند رابطه دارم.

من نام آنها را نمی دانم اما اکثر آنها موافق هستند و ما هنوز می توانیم مدرسه را پوشش دهیم. آنها باید انواع خدمات آموزشی را ارائه دهند که خودآموز باشد نه خودآموز. کتابخانه را تجهیز کنید، فیلم های آموزشی خودتان را بفرستید. درس ها به صلاحدید منطقه محروم دانش آموزی داده می شود و … استخر نداریم اما اعتماد داریم و از همان اعتبارات استفاده می کنیم که می توانیم به مناطق محروم کمک کنیم.

می خواهیم با کمترین هزینه ممکن همدلی کرده و خیرین را به طرق مختلف از مدرسه سازی در این مناطق فعال کنیم. اینها حرف های جدیدی است و کار ما تا 5 سال دیگر جواب می دهد.

می دانیم که یک منطقه با مناطق دیگر تفاوت های زیادی در فرهنگ، امکانات، ظرفیت، علاقه و نیازها دارد. کار ما اصلا مشروطه نیست. ما با مدیرانی که در حال حاضر فعال یا خارج از کار هستند و در آن حوزه اعتبار دارند ارتباط برقرار می کنیم و با کمک کسانی که موقعیت دقیق منطقه را می دانند در حال اجرای برنامه های خودمان هستیم.

به نظر می رسد شیوع این بیماری در دو سال گذشته توسط ویروس کرونا تشدید شده است. بسیاری از آنها به دلیل مرخصی های مجازی یا مکرر مدارس در مناطق محروم به تحصیل دسترسی نداشتند و مجبور به ترک تحصیل شدند.

یکی از مهمترین کارهایی که در زمان شیوع ویروس کرونا انجام دادیم، انتخاب کلاس آنلاین برای کلاس دوازدهم بود.

اکثر این حوزه ها معلم قوی ندارند مخصوصا در ترم دوم. با مدیریت دبیرستان البرز تفاهم نامه ای منعقد کرده ایم و از معلمان اینجا که بسیار قوی هستند می خواهیم که برای این بچه ها که خوشبختانه در این کار قبول شده اند کلاس بگذارند.

این اتفاق افتاد که در روزهای چهارشنبه و همه پنجشنبه ها معلمان همزمان در رشته های ریاضی، تجربی و علوم انسانی از تدریس دروس دوازدهم دوازدهم محروم شدند. مربیانی که به تلفن همراه، تبلت، لپ‌تاپ و اینترنت دسترسی دارند، پیوندی را در اختیار ما قرار دادند که آنها را به هم متصل می‌کند و از کلاس درس استفاده می‌کند، همچنین آنهایی که به آموزش و پرورش دسترسی ندارند. و بچه‌ها کلاس‌های ویدیویی را با کمک پروتکل مراقبت های بهداشتی

حتی در مناطقی که هیچ کدام از این امکانات وجود نداشت، کتاب کنکور و کمک آموزشی را ارائه کردیم. برای پایان ترم دهم و یازدهم، درس های مصادره ای را به صورت آفلاین به دانش آموزان دادیم تا در هر زمان به کلاس دسترسی داشته باشند. ما می خواهیم دانشجویان درجه دو را تقویت کنیم تا بتوانیم شواهدی مبنی بر حضور آنها در رشته های بالاتر دانشگاه را بپذیریم.

همچنین امسال برای تربیت معلمان ابتدایی آموزش علوم و ریاضیات را آغاز کرده ایم و با مجوز تدریس و پرورش، هیئت آموزشی قانع کننده ای برای آنها فرستاده ایم. به مدیران محروم مدارس هم آموزش بدهم چون اگر مدیران موفق باشند بیشتر مشکلات مدارس حل می شود.

هایتان در ابتدای گفتگو خاطرنشان کرد که علاوه بر توسعه نامتوازن رشته های نظری، رشته ها و کارکردهای فنی و فنی نیز در برخی زمینه ها ضعیف است، هدف از این امر چیست؟

گفتم در بیشتر این مناطق به دلیل کمبود رشته های ریاضی و تجربی کمبود معلم وجود دارد.

در زمینه مهارت های فنی و حرفه ای اصلا به نیازهای منطقه توجه نمی شد.

به من بگویید در منطقه ای که بودجه یک ریال و دو ریالی وجود ندارد، این همه حسابدار برای چه آموزش دیده اند؟ یا برای کاهش عزت نفس و بالا بردن هزینه تحصیل، برای گسترش خط مدیریت خانواده که همان کارهای خانه یا حالت چهره است. یعنی وضعیت فنی و حرفه ای خوب نیست و فقط آمار می دهند.

هماهنگی و تفاهم با سازمان آموزش فنی و پرورش داریم که در 5 منطقه اول صلاحیت ارزیابی کار را از سطح نهم دانش بنیان خواهیم داشت. همچنین مناطقی را که سازمان فنی و حرفه ای وابسته به وزارت کار است انتخاب کرده ایم.

علاوه بر این، سازمان برای پایان سال تصمیم گرفته است که به مربیان آموزش فنی و حرفه ای داده و به آنها آموزش های عملی برای ارتقای مهارت بدهد.

ما نمی خواهیم در مدیریت آموزش و پرورش دخالت کنیم. مثلاً حوزه کشاورزی، کشاورزی یا دامداری و راه صدقه یا هر چیزی که می توانیم گسترش دهیم.

جهت گیری ما در جهت ایجاد تعادل در شاخه ها و شاخه ها است. اینها تنها بخشی از ابزارهای اشتراک گذاری هدف گذاری هستند که می توانیم برای آموزش و آموزش افراد از آنها استفاده کنیم.