در رفتن ستاره شناسان می گویند که موفقیت کشف دو جنایت آنقدر بزرگ و اسرارآمیز است که از سیاهچاله بزرگ 3C 273، درخشان ترین سیاهچاله شناخته شده خارج از جهان است.
طبق گزارشات فرارو، Great Black 3C 273 که در سال هفتم توسط منابع امواج رادیویی کیهان کشف شد، یک خسوف است (چیزی شبیه هشت پا)، زیرا نور ساطع شده از این کره ها به قدری درخشان است که ممکن است اشتباه شود. برای یک ستاره دیگر اگرچه پرتوهای سیاه خود نور ساطع نمی کنند، بزرگترین پرتوهای سیاه توسط چرخ های گازی عظیمی به نام دیسک های یخی احاطه شده اند. همانطور که گاز به سرعت به نور بیشتری به داخل نزدیک می شود، اصطکاک دیسک را گرم می کند و باعث فوران شعله می شود که معمولاً به صورت امواج رادیویی تشخیص داده می شود.
Quasar 3C 273 اولین کوازاری است که شناسایی شد. این کهکشان همچنین یکی از درخشان‌ترین کهکشان‌های جهان است، با بیش از 1 تریلیون کهکشان آفتاب سوخته، در حالی که در فاصله بیش از 1.2 میلیارد سال نوری از ما قرار دارد. در طول دهه‌ها، دانشمندان در حال بررسی تکثیر هسته‌های اتمی به‌عنوان یک گستره وسیع بوده‌اند، با این حال، از آنجایی که این خورشیدگرفتگی بسیار درخشان است، مطالعه کهکشان اطراف که میزبان آن است تقریبا غیرممکن بوده است. این روشنگری قابل توجه، از نقطه نظر قضاوت، باعث شده است که دانشمندان در تاریکی تحت تأثیر اختروش ها بر خود کهکشان های میزبان قرار بگیرند.
اکنون، یک مطالعه جدید در شماره 5 آوریل مجله مجله اخترفیزیک پراکنده، ممکن است که این وضعیت در نهایت تغییر کند. در این مطالعه، تیمی محققان تلسکوپ میلی‌متری میلی / آتاکامای نظامی (ALMA) در شیلی را کالیبره کرد تا تابش تابشی 3C 273 را از نور ساطع شده توسط میزبان کهکشان جدا کند. پس از انجام این کار، آن ها با امواج تداخل رادیویی کهکشان مواجه شدند و دو ساختار رادیویی بزرگ و مرموز را آشکار کردند که تا به حال دیده نشده بودند.
با توجه به اینکه این ساختار مانند یک نور رادیواکتیو باشکوه است که کل کهکشان را می پوشاند، پس ده ها هزار سال نوری به سمت جنوب غربی گسترش می یابد. این رادیو مترادف با ساختار دوم است که یک ساختار انرژی بزرگ (به نام پدیده های فیزیکی) با ده ها هزار سال نوری است. دانشمندان دقیقاً مطمئن نیستند که چگونه و چرا این تفاوت ها شکل می گیرند. با این حال آنها متوجه می شوند که فواره ها معمولاً در مجاورت اختروشا و سایر نقاط سیاه یافت می شوند و احتمالاً از فضای بین لکه های سیاه و الواح ناپدید می شوند. جت ها معمولاً از مواد ساخته می شوند (با بار الکتریکی) و نور را با سرعت بالا حرکت می دهند.
تابش ساطع شده از این بسته های دو طرفه در فرکانس رادیویی که در آن دیده می شود، ممکن است روشن تر یا کمتر قابل مشاهده باشد، با این حال، ساختار رادیو بزرگ در اطراف کهکشان 3C 273، بدون توجه به فرکانس آن، نشان دهنده یکنواختی نور است. به گفته محققان، این نشان می دهد که این دو ساختار رادیویی توسط پدیده های جداگانه و نامنسجمی ایجاد شده اند. پس از چندین آزمایش نظری، تیم به این نتیجه رسیدند که کهکشان‌های رادیواکتیو بزرگ در اطراف کهکشان را نمی‌توان با گاز ستاره‌ای هیدروژن پر کرد، گازی که می‌تواند مستقیماً با اکتشاف خود تولید شود. به گفته محققان، این اولین باری است که گازی در یک سیاهچاله در حدود ده هزار سال نوری پیدا شده است.
این کشف همچنین می تواند به عنوان کلید یک رمز و راز دیرینه در نجوم در نظر گرفته شود. آیا یک بی مهره می تواند گاز بیشتری را برای گرفتن ستاره های جدید به کهکشان میزبان خود منتشر کند؟ برای پاسخ به این سوال، محققین کهکشان گازی تخمین زده شده را با کهکشان های دیگر با همان نوع و اندازه مقایسه کردند. آنها کشف کردند که اگرچه کشف مقدار زیادی گاز تحریک کننده، که از تشکیل ستاره های جدید جلوگیری می کرد، مانع از تشکیل ستاره به عنوان یک کل در کهکشان نشد. این نشان می دهد که کهکشان ها در حالی که در حال رشد و شکوفایی هستند، قادر به رهگیری تشعشعات در مراکز خود نیز هستند.
منبع: Sciencealert
ترجمه: مصطفی گرفی-فرارو
