[ad_1]
روزنامه جام جم در صفحه ورزش امروز با یادداشتی عجیب به کاپیتان محبوب خود یعنی استقلال و صدا و سیما حمله کرد: شب گذشته آخرین مذاکرات استقلال و اوریا غفوری کاپیتان انجام شد و فصل جاری نیز اسپری شد. با ابیها شماره 2. امضای این قرارداد البته نقطه اوج یک سری لفاظی های طنز لندنی ها برای هموار کردن راه استقلال خواهد بود. اما حالا باید از همین لندنی ها پرسید که «قاعده از بالا» دقیقاً چیست که به دنبال جدایی اجباری یا بخشش از استقلال است؟
با اینکه در استقلال به توافق نرسیدند اما حضورشان در فولاد خوزستان همان قرارداد چند میلیاردی بود که حبشه پیش از این برده بود. آیا این شوخی موهنجودارو که مجلس علیا را “ممنوع” یا “جدایی اجباری” کرده بود، در فولاد خوزستان که زیر نظر یک نهاد امنیتی است، کارساز نبود؟ در واقع شعارهایی که طبق دستور فوق باید بدون استقلال گذشت، چند روزی مستقیماً هوشیاری مردم را هدف گرفت و به نفع یک تیم در فوتبال ایران ناآرامی ایجاد کرد. واریا با کمی فعالیت سیاسی و اجتماعی در گذشته، با چند داستان کوتاه و چند داستان کوتاه و چند عکس خاص، خلاصه می کند، نه به عنوان یک چریک یا رهبر مخالفان به عنوان یک فوتبالیست که توانسته است به کار خود برای استقلال ادامه دهید، احتمالاً چالش های استقلال و اوریا غفوری در این فصل بیشتر از همیشه خواهد بود.
کاپیتان آبیها که دو ماه بعد وارد شد و شصتمین سال زندگی خود را می گذراند، یکی از بیست و یکمین و اولین بازیکنان لیگ بود. و با پاس، بدون گل و با دو پنالتی در دست، نقش کامرنگی در قهرمانی قهرمان و حضور فصل در نیمه نهایی احتمالاً زمان زیادی برای بازی در پست هافبک یا مدافع راست است. . و حتی در روزهایی که جوانتر بود و در اوج بود، به خوبی الان نبود، اگر الان (4 سال) از بازی های میلیاش (3 بازی) خارج بود، بیشتر نبود! اما آمارها نشان می دهد که این اصطلاح از نظر فنی بدتر شده و بازی برای تیم های بزرگ مناسب نیست، اما گاهی اوقات بازیکنانی هستند که در انتخاب زمان مناسب برای تیم های بزرگ اشتباه می کنند. البته یک نکته را نباید فراموش کرد. اینجاست که پتانسیل حاشیه نشینی و واردات به میان می آید!
[ad_2]
