بزرگترین کهکشان هایی که تاکنون به این سیاره برخورد کرده اند

در رفتن بیشتر فعل و انفعالات سیاره‌ای ما مربوط به گذشته است، اگرچه این برخوردها همیشه بوده و خواهد بود، با این حال، اغلب برخوردهایی که در ده‌های گذشته رخ داده اند، کوچک هستند. با این همه سرزمین که شاهد سیارات بزرگ است، این نیت نیز وجود دارد که ما بزرگترین آنها را معرفی کنیم.

طبق گزارشات فرارو، در 1.2 میلیارد سال زندگی سیاره ما، زمین توسط صدها سیاره غول پیکر که به سطح آن برخورد کرده اند، درهم شکسته شده است. حداقل دو مورد از این برخوردها زخم های بزرگی بر جای گذاشته است که هنوز قابل مشاهده است. اما هر سفینه فضایی که وارد سیاره ما شود به زمین نخواهد رسید.” پس پرتاب یک سیاره به زمین چه فایده ای دارد و رویدادهای شناخته شده روز چیست؟

بیشتر کهکشان های پوسته زمین واقعا کهکشان نیستند. به گفته ناسا، آنها به قدری کوچک هستند که معمولاً حدود 2 فوت (2 متر) عرض دارند. ناسا می افزاید که این برای آب های زیرزمینی خوب است زیرا کهکشان هایی با قطر کمتر از 3 فوت (2 متر) معمولاً از زمین عبور نمی کنند. سرعت های فوق العاده بالای این سنگ فضایی، گازهای موجود در جو را گرم می کند که در حین عبور از آن، سنگ فضایی (که از نظر فنی پس از برخورد شبیه یک شهاب سنگ به نظر می رسد) را می سوزاند. بنابراین در بیشتر موارد، هر گونه بقایای فضا که از آن عبور می کند، وقتی به زمین می رسد، به هیچ وجه آسیب و آسیبی ندارد. پل چوداس، مدیر مرکز مطالعات زمین ناسا در نزدیکی آزمایشگاه جت جت (JPL) در پاسادنا، کالیفرنیا، گفت: “ما همزمان با برخورد این سیاره از این سیارات محافظت می کنیم.”

به عنوان مثال، شهاب سنگی با عرض 2 فوت (2 متر) در سال در حومه چلیابینسک روسیه منفجر شد و امواجی از امواج را ایجاد کرد که شیشه را شکست و جراحات انسانی را ایجاد کرد. با این حال، این سیاره دهانه ایجاد نکرد، زیرا شهاب سنگ واقعاً به زمین برخورد نکرد و در آسمان نسوخت. گرهارد درولشاگن، فیزیکدان متخصص در مأموریت های نزدیک به خشکی در دانشگاه اولدنبورگ آلمان و مدیر سابق مأموریت برنامه نویسی مشاوره این گروه در مأموریت فضایی سازمان ملل، گفت که اکثر سیاره به غبار و شهاب سنگ تبدیل شده است. بر اساس گزارش های چهل و پنجمین کنفرانس علوم قمری و سیاره ای سال 3، شهاب سنگی با عرض 3 فوت (1.2 متر) که در دریاچه های دریاچه های مجاور و همچنین تعداد کمی از قطعات کوچک سقوط کرده است. ، تنها چیزی بود که از این سیاره بیرون آمد

در همان زمان، تقریباً دو برخورد شناخته شده در سطح زمین ثابت می کند که بخش هایی از سیارات بزرگتر نیز قادر به عبور از زمین هستند. بر اساس پایگاه داده تاثیر زمین، برخی از سیاراتی که بر روی زمین فرود آمده اند، اکثر آنها در آمریکای شمالی (3٪) و سپس اروپا (1٪) و روسیه و آسیا (1٪) هستند. جالب است بدانید که بین تقریباً دو برخورد شناسایی شده، “دهن ها” مایل ها (1 کیلومتر) یا بیشتر عرض دارند و مطمئناً برخوردها بسیار متروک است. حال قصد داریم سه مورد از بهترین چیزهایی که در ادامه خواهید دید را به شما معرفی کنیم.

. بزرگترین دهانی روی زمین، دهانه فورت ورث در آفریقای جنوبی، 8 مایل (5 کیلومتر) عرض دارد و طبقه رصدخانه ناسا احتمالاً حدود 1 میلیارد سال قدمت دارد. چوداس گفت که دهان بسیار کشیده است، اما بر اساس آنچه از لب باقی مانده است، دانشمندان تخمین می زنند که قطر سیاره ای که در آنجا به آن برخورد کرده است 3 تا 4 مایل (2 تا 3 کیلومتر) بوده است. او می گوید: این بزرگترین چیزی است که می تواند دایناسورها را نابود کند، اما خیلی قبل از دایناسورها به زمین زده است.

درولشاگان به Live Science گفت: “اگر چیزی بزرگتر از 5 کیلومتر باشد.” [۰.۶ مایل]هنگامی که به زمین برخورد می کند، می تواند اثرات جهانی ایجاد کند.” چوداس گفت که سیاره ای که وردزفورد را به وجود آورد، ضربه فاجعه باری بود، احتمالاً با ضرباتی که به دایناسورها وارد شد. وی با بیان اینکه ماه ها و سال ها آب و هوا تغییر کرده است، گفت: «این تأثیر احتمالاً باعث آتش سوزی در سراسر جهان می شود و میزان گرد و غبار و غباری را که جو منعکس می کند افزایش می دهد.

. دهانه Chicxulub در شبه جزیره یوکاتان در مکزیک از نظر اندازه شبیه به آفریقای جنوبی است و عرض آن 1 مایل (5 کیلومتر) است، اما طبق گفته رصدخانه زمین ناسا، این دهانه بسیار جوانتر است. این سیاره توسط سیاره ای به طول 4.5 مایل (3 کیلومتر) ایجاد شد که 3 میلیون سال پیش به زمین برخورد کرد. اگرچه دهان هنوز نسبتاً خشک است، دریای یوکاتان هنوز کم عمق است. این منجر به کاهش فاجعه بار 3 درصد از جمعیت، از جمله دایناسورها شد. این برخورد احتمالا باعث “پراکندگی” سنگ ها و زباله ها به فضا شد. چهاردهم می گوید که این سنگ و غبار پس از بازگشت به زمین قابل اشتعال و احتمالاً بزرگترین قسمت سیاره زمین شده است. این برخورد همچنین منجر به ایجاد یک ابر و حباب شد که سال‌ها زمین را تسخیر کرد و در نتیجه نور مسیر آن را به زمین مسدود کرد و در زنجیره غذایی اختلالاتی ایجاد شد. چهارده نفر می گویند دایناسورهای غیر پرنده ای که با اوایل جان سالم مواجه شدند، احتمالاً با کمبود سختی غذا مواجه شدند و تعداد زیادی از آنها را از دست دادند.

.حوضه سدباری در انتاریو، کانادا، از نظر اندازه در رتبه سوم قرار دارد و مانند Wordsfort، یکی از قدیمی ترین دهانه های شناخته شده روی زمین است. مطالعات سال نهم در مجله Terra Nova نشان می دهد که ممکن است سیاره ای نبوده که استخر را ساخته است، بلکه یک غول کوتوله یا سنگ مرکب از ستون های سیاره و یخ است. این فضاپیما در ابعادی بین 2 تا 3 مایل قطر، 1.2 میلیارد سال پیش به زمین برخورد کرد. در حال حاضر، قطعه دهانی تقریباً غیرقابل شناسایی است، اما صنعت نیکل و سنگ آهن در آنجا شکوفا شده است. او گفت: “چیزی که آنها واقعاً استخراج می کنند بقیه سیارات است.”

بر اساس پایگاه داده برخورد زمین، از 3 دهانه بزرگ زمین که در اثر برخورد کهکشان های فضایی شکل گرفته اند، 3 مورد از این برخوردها بیش از 1 میلیون سال قدمت دارند. تنها دهانی در تاجیکستان دهانی است که کمتر از 1 میلیون سال پیش به زمین خورد. چوداس می‌گوید: «بسیاری از دهان‌های بزرگ واقعاً قدیمی هستند، زیرا در طول شکل‌گیری اولیه منظومه شمسی، بیشتر کهکشان‌ها به اطراف پرواز می‌کردند و برخوردها بسیار بزرگ بود». اگر به ماه نگاه کنید، می بینید که با دهانش بسیار پنهان است. اگر اقیانوس یا فرسایش وجود نداشت، زمین به همین شکل بود.» با این اوصاف، احتمالاً برخوردهای سیاره ای بسیار بیشتر و حتی بزرگترهایی وجود دارد که ما از آنها اطلاعی نداریم.

منبع: livescience

ترجمه: مصطفی گرفی-فرارو