بزرگترین کهکشان تاریخ را کشف کنید

در رفتن اخترشناسان یک هیولای مطلق را به نام یک کهکشان زنده خواهند کرد آلسیونئوس آنها کشف کرده اند که یک کهکشان یک بسته بندی غول پیکر رادیویی است که در فاصله 3 میلیارد سال نوری از ما کمین کرده است. این ساختار 1.2 میلیون سال نوری طول دارد و بزرگترین کهکشان منبع شناخته شده شناخته شده را تشکیل می دهد.

طبق گزارشات فرارو، دانشمندان می گویند این کشف نشان دهنده درک ضعیف ما از این خوشه ها و عواملی است که باعث رشد آنها می شود. اما می‌توان نه تنها کهکشان‌ها، بلکه کهکشان‌ها، بلکه کهکشان‌هایی را که در گستره‌های وسیعی از فضا وجود دارند نیز بهتر درک کرد.

کهکشان های کهکشان رادیویی غول پیکر در سایر نقاط جهان رازهای خاص خود را دارند. تا آنجا که می دانیم، این سیارات غول پیکر میزبان یک کهکشان (گروهی از ستارگان که یک کهکشان غول پیکر در اطراف کهکشانی پر از ماده تاریک دارند)، و همچنین فواره ها و بازی های بزرگی که از مرکز کهکشان تشکیل می شوند، هستند. این فواره ها و لوب ها، که به عنوان یک سنکروترون در برهم کنش بین کهکشان ها عمل می کنند، الکترون هایی را که تشعشعات رادیویی تولید می کنند، شتاب می دهند.

دانشمندان تقریباً مطمئن هستند که چیزی مانند این فواره ها به وجود خواهد آمد و یک ابر بسیار تاریک در مرکز کهکشان فعال خواهد شد. در صورتی که ماده تاریکی از یک بسته غول پیکر مواد در اطراف بدن ریخته شود (یا هنوز وجود داشته باشد) آن را “فعال” می نامیم. در عین حال، تمام مواد موجود در قرص ها که در یک سیاه چاله فعال هستند، به فراتر از افق نمی رسند. بخش کوچکی از دیسک دوک داخلی به سمت قطب در قطب گسترش می یابد به طوری که ذرات پلاسما با سرعت هایی که درصد قابل توجهی از سرعت نور است به اتمسفر منعکس می شوند. این فواره‌ها می‌توانند قبل از پخش رادیو روی بسته‌بندی غول‌پیکر، در فواصل دور حرکت کنند.

این فرآیند کاملا طبیعی است و حتی کهکشان راه شیری دارای اسباب بازی های رادیویی است. چیزی که ما واقعاً نمی توانیم کنترل کنیم این است که چرا در برخی از قسمت های کهکشان، آنها در سطوح بسیار زیاد و در مقیاس مگاپارسک رشد می کنند. این کهکشان ها رادیو کره نامیده می شوند و بزرگترین نمونه ها می توانند کلید درک عوامل اساسی رشد آنها باشند. محققان تحت نظارت رصدخانه در هلند توضیح می‌دهند: «اگر کهکشان‌های ویژه مرتبط با کهکشان میزبان برای رشد کهکشان‌های رادیویی کهکشانی مهم باشند، بزرگ‌ترین کهکشان‌های کهکشان ممکن است کهکشان‌های بزرگ‌تری نیز داشته باشند. به طور مشابه، اگر محیط‌هایی در مقیاس بزرگ‌تر وجود داشته باشد که برای رشد کهکشان‌های رادیواکتیو کهکشانی مساعدتر باشد، احتمالاً بزرگترین کهکشان‌های رادیویی کهکشانی ساکن خواهند شد.

این تیم که بر اساس داده‌های بازخورد فرکانس پایین (LOFAR) در اروپا گردآوری شده است، شبکه‌ای از بررسی‌های اتصال متشکل از تعداد محدودی آنتن رادیویی توزیع شده در سراسر اروپا تشکیل داده است که فراتر از این نقاط حرکت می‌کند. آنها داده ها را به روشی جدید بازتعریف کردند و منابع بالقوه تداخل رادیویی را که ممکن است در تشخیص بازی های رادیویی پراکنده تداخل داشته باشد حذف کردند و تکانه های نوری را تصحیح کردند. آنها می گویند که حساس ترین جستجو برای یافتن تصاویر در کهکشان تاکنون برای بازی های رادیویی کهکشانی انجام شده است. آنها همچنین از بهترین ابزارهای تشخیص الگوریتمی موجود برای خود هدف گیری استفاده می کنند.

این ایگنس متوجه شد که آلسنویوس از کهکشانی در فاصله چند میلیارد سال نوری با طول واقعی حداقل 4.5 ± 1.2 مگاپارسک قرار دارد. برای اندازه گیری لوب ها، محققان از بازخورد بررسی آسمان دیجیتال اسلون از میزبان کهکشان برای درک استفاده کنید. آنها کشف کردند که این کهکشان بیضوی، که نسبتاً عادی است، به شبکه کیهانی متلاشی شده است، با نرخ جرم و جنایت در حدود ۲۴۰۱ میلیارد، و یک سیاهچاله عظیم در مرکز آن با نرخ جرم و جنایت ۴۰۰۱ میلیون. هر یک از این پارامترها در واقع در پایین ترین سطح برای کهکشان های غول پیکر رادیویی کهکشانی است، که می تواند منجر به سرفصل هایی در مورد رشد بازی های رادیویی شود.

محققان می نویسند: «فراتر از هندسه، کنایه ها و میزبان ها به طرز مشکوکی رایج هستند. تعداد کهکشان‌های با فرکانس پایین‌تر، ستاره‌های کمتر و کهکشان‌های سیاه کمتر از کهکشان‌های کهکشانی وجود دارد. این نشان می‌دهد که بسیاری از کهکشان‌ها برای رشد کره‌های بزرگ جرم یا لکه‌های سیاه ضروری نیستند، و اگر شرایط مشاهده شده نماینده طول عمر باشد، قدرت رادیو وجود ندارد.»

این امکان وجود دارد که Alcyoneus در مناطقی از فضا قرار داشته باشد که نسبت به سایر گونه‌ها حساسیت کمتری دارند، که ممکن است به آنها اجازه گسترش دهد یا تعاملات با شبکه کیهانی ممکن است در رشد بدن نقش داشته باشد. با این حال، راز پشت آن هرچه باشد، محققان معتقدند که آلیسونیوس هنوز در تاریکی خود کیهان در حال رشد است. این تحقیق برای انتشار در نشریه معتبر است نجوم و اخترفیزیک پذیرفته شده است.

منبع: Sciencealert

ترجمه: مصطفی جرفی-فرارو