[ad_1]
روزنامه شرق مصاحبه مفصلی با لوان جاگاریان سفیر روسیه در تهران انجام داده است.
بخشهایی از این مصاحبه را بخوانید:
آیا شما چند سالی است که در ایران سفیر هستید؟
11 سال. ماموریت دوم من است من پنج سال پیش در ایران بودم.
از ایران و تهران خسته شدی؟
حوصله نداشتم اما پس از انتشار آن عکس با سفیر انگلیس، جنجال آغاز شد. من قصد توهين نادهتم و از خود شما ميـرسم; چهار سال پیش، یعنی سال 2017، من اینجا با سفیر انگلیس، آقای “نیکولاس هاپتون” عکس گرفتم، اما کسی صحبت نکرد، اما چرا او به عکس آمد؟
دوم، زمانی که کنفرانس در تهران برگزار شد، آمریکا و انگلیس با دشمن مشترکی، یعنی «فاشیست آلمانی» مبارزه کردند. چرا نیروهای شوروی و بریتانیا وارد آنجا شدند؟ چون رضاخان و هیتلر رابطه بسیار نزدیکی داشتند. اگاگ اسفندیاری ریس مجلس وکت ایران با هیتلر مستدین کرد. ما چندین بار به رضاخان تذکر دادیم که چون خطر جدی باکو و مناطق نفت خیز را تهدید می کند، همه همکاری خود را با آلمان ها قطع کند، اما آنها پاسخ منفی دادند. افغانستان را هم تحت فشار قرار دادیم.
از طرفی بسیاری از مردم ایران نگاه خوبی به آمریکا و روسیه ندارند. به دلیل وقایع تاریخی که بهتر می دانید، کل سرزمین ایران در طول تاریخ حفظ نشده است و بارها حرف ها و وعده هایی که روسیه به عنوان شریک دیپلماتیک، تجاری، سیاسی، اقتصادی و نظامی به ایران داده است، نبوده است. برآورده شد. برای مثال می توان به نیروگاه بوشهر اشاره کرد و نگاهی تاریخی به آن داشت.
منظور از نیروگاه بوشهر چیست؟
علیرغم وعده ها و توافقات روسیه، این نیروگاه هنوز آنطور که باید به بهره برداری نرسیده است…
من باید گلایه کنم. میدونی چرا؟ شما بدهکارید و برای بوشهر پول نمیـردازید. آقای «لوروف» قبلاً با وزیر امور خارجه صحبت کرده بودند، به ایشان گفتند.
بهغونهای ومنهای به نیروگاه شده است که نیمیتوند برکک کود بوشهر را.
اما نیروگاه بوشهر 9 سال کار می کند.
ولی تواناییش کمه از مردم شهر هم بپرسید متوجه می شوید که روزهای زیادی در طول سال سکوت است و برق در شهر نیست.
من خیلی چیزها را نمی دانم و نمی توانم جزئیات را به شما بگویم. مواردی وجود دارد که نمی خواهم فاش کنم، اما آنچه واضح و روشن است این است که ایران چند صد میلیون یورو به ما بدهکار است و پرداخت نمی کند. چطور نمیدونی
یعنی دقیقا می دانید بدهی ایران به روسیه چیست؟
آره. آقای «علی اکبر صالحی» که رئیس سابق انرژی اتمی بود، چند روز پیش گفته بود که 500 میلیون بدهکار هستم، اما این مبلغ بیشتر از اینهاست. با وجود این توافق و طبق قرارداد نتوانستیم از ایران برویم اما رفتیم و ماندیم.
مانند پایگاه شکاری «حمدان» که به نوعی برای استفاده از هواپیماهای نظامی در اختیار روسیه قرار گرفت. میخواهم بگویم ایران و روسیه در زمینههای اقتصادی، نظامی و تجاری مشترک هستند، اما این دیدگاه برای عموم مردم آزاردهنده است و این تصور وجود دارد که روسیه به وعدههای خود به ایران عمل نمیکند. این موضوع در بحث خودش را نشان داد. خیلی ها می گویند روسیه سخت کار می کند تا در وین با ایران به توافق برسد.
این یک دروغ است؛ زیرا ما همیشه در کنار ایران بوده ایم و اعلام کرده ایم که اگر ایران و آمریکا به نحوی به توافق برسند، از آنها نیز حمایت خواهیم کرد. متأسفانه سخنانی که شنیده می شود، ادعاهای پوچ غربی است که برخی از ایرانیان آن را تکرار می کنند. بنابراین تاکید می کنم که اصلا به حرف آنها اعتماد نکنید. هر قراردادی بین ایران و آمریکا که به اتحادیه اروپا کمک کند، صددرصد از آن حمایت می کنیم.
دوم اینکه یادتان باشد زمانی که آمریکا به طور غیرقانونی از آمریکا اخراج شد ما آن را محکوم کردیم و گفتیم این حرکت غیرقانونی است اما دوستان اروپایی شما چه کردند؟ فقط ابراز پشیمانی کرد دولت های غربی فقط قصد دارند ارزش های پوچ خود مانند همجنس گرایی و چیزهای بسیار کثیف را به ایران بیاورند، اما ما با آن مخالفیم. در ساختارهای بین المللی، ما و ایران هم در زمینه حقوق بشر و هم از نظر مسائل دیگر از یکدیگر حمایت می کنیم. چون هر دو در یک آهنگ حضور داریم.
در جایی گفتید که کشورهای اروپایی قصد دارند بحث زبان انگلیسی را در ایران ترویج دهند. در مقابل این کلمه مرا یاد توئیتی می اندازد که به شما یا شخص دیگری نسبت داده می شود که گفته بود توریست های روسی به خاطر مشروبات الکلی و حجاب به ایران نمی آیند. نگرش ها ظاهراً متفاوت است، اما در نهایت ما ارزش هایی داریم که به آنها احترام گذاشته می شود…
نه تنها ایران، بلکه همه کشورهای جهان ارزش های خاص خود را دارند. پس چرا ارزش های دیگر را نمی پذیریم. درشباس سفر روسها به ایران هم من آنگونه نگفتم. من داشرم توریستهای روسی دختجمی به ایران نیمیایند. این یک هشدار برای گردشگران روسی است که می دانند باید حجاب را رعایت کنند. چون ما به قوانین ایران احترام می گذاریم.
مثلاً مشروبات الکلی در ایران ممنوع است، مانند کشورهای حاشیه خلیج فارس. پس به آنچه قبلا گفتم توجه کنید. اما چه غلطی گفتم؟ آیا نوشیدنی در اینجا مجاز است؟ بیحجاببودن مجازی است پس چرا به من حمله کردند؟ رادیوهای خارجی گفتند اجباری است، سپس روزنامه جموهری اسلامی و روزنامه های دیگر به آن انتقاد کردند. اما آیا دروغ گفتم؟ چرا حمله کردند؟ خواستم بگم جناب سفیر شما درست صحبت نمیکنید حجاب برای خانمها الزامی نیست و مشروب الکلی مجاز است….
شما خیلی وقت پیش توییت کردید و به مطبوعات ایران گفتید به جای کلمه جنگ از کلمه “اقدام نظامی” استفاده کنید. بهتابهای آن شکلی به شما یک کیشتین توابین بریمانی کیشور ایران نیست؟
این کلمه را رادیو بی بی سی فارسی، رادیو دروز «فردا» و ایران اینترنشنال در رسانه های غربی بیان کردند. من قبت داسم شما میغوید جنگ، اما ما جنگ نمیگوینیم. به نظر من این عملیات مخصوصا نظامی است، اما اگر می خواهید از آن استفاده کنید، این کار شماست و ما اصلا به شما چیزی نمی گوییم. متأسفانه این موارد باعث حواس پرتی می شود. من نگفتم شما اینها باید انگونگ بگویید. من حق ندارم از کسی بپرسم
بیایید در مورد موضوع «برجام» صحبت کنیم. شنیده ها حاکی از آن است که وزیر امور خارجه ایران گفته است که باید سود روسیه در مذاکرات تامین شود. با این حال این جمله رد شد، اما می خواهم بدانم دقیقاً این مزایا چیست و به چه معناست.
مایلیم به همکاری مثمر ثمر با جمهوری اسلامی ایران ادامه دهیم. چون ایده های زیادی برای توسعه و همکاری داریم. رفتوامجدها از آران به روسیا و از روسیه به ایران زیاد شده است. سیاستمداران بزرگ با هیئتی بسیار بزرگ وارد تهران شدند. الان در اثر همین سفر تعداد مسافران زیاد شده است.
آیا سود شما در ایران است؟
نه تنها سود ما در ایران بلکه سود ایران در روسیه. ما فقط به دنبال سود نیستیم. हर नुई सक्रीय बेड मुटक्टाना मोबाद बेड मुटक्टाना मोबाद.
ایران در روسیه چیست؟
مثلاً ایران می تواند کالاهایی را که ما نیاز داریم بفروشد و کالاهایی را که نیاز دارد بخرد. البته این دوطرفه نیست. رابطه با اوراسیا نیز به همین صورت است. بهزودی این از (چهرم تا 6 تیرماه) در جریان مذاکرات بعدی اوراسیا و نمایندگان دولت ایران در اصفهان برگزار میشود. ما تاکید می کنیم که می خواهیم این همکاری و تجارت نه تنها بین ایران و روسیه بلکه بین پنج کشور اتحادیه اوراسیا افزایش یابد.
الان که تحریمها در ایران و روسیه تشدید شدهاند. این موضوع مطرح می شود که روسیه در دوران تحریم نفت خود را با قیمت کمتری به مشتریان می فروشد و در واقع بازار ایران از یک و نیم میلیون بشکه به 350 تا 450 هزار بشکه در روز رسیده است. آیا این به نفع همکاری های دوجانبه است یا روسیه مجبور است منابع انرژی ایران را با تحریم های غرب، گاز، نفت و منابع انرژی با مشتریانی مانند هند، چین و دیگر کشورها جایگزین کند؟
ما این شایعات را خوانده ایم. ارقامی که شما آورده اید صحیح نیست. چون در روزنامه ها خواندم که جمهوری اسلامی ایران صادرات نفت خود را افزایش داده است. با توجه به این موضوع، آقای اوجی با «الکساندر نواک» صحبت کرد و به این نتیجه رسید که باید مذاکرات دوجانبه را ادامه دهیم. رسما هیچکس در را باز نکرده است و تاکید می کنم که با دوستان ایرانی در وزارت نفت روابط بسیار خوبی داریم. در پاییز امسال، یعنی سه، چهار ماه بعد، در سپتامبر یا اکتبر در روسیه، نشست بعدی کمیسیون مشترک برگزار خواهد شد و این برای هر دو طرف بسیار مهم خواهد بود.
جنگ آینده با اوکراین را چگونه می بینید؟
دوباره تکرار می کنم. تا به خود نرسیم به ایکی نیزیمی به کود به کود به نیزیمی به کود به کود به کے. شما در مورد جنگ صحبت می کنید، در مورد آن صحبت می کنید. هیچ کس نمی تواند به خبرنگاران دیگر دستور دهد که از کلمه جنگ استفاده نکنند. شما میغوید جنگ، ما میگوین «عملیات فیلیت نیزامی». در سوریه جنگی بود که آمریکایی ها منطقه را پاکسازی کردند. اگر جنگ می شد، کیف را با خاک یکسان می کردیم.
می گویند روسیه به ایران نگاه تحقیر آمیز دارد. این درسته؟
دیدگاه درست نیست. در سفر آقای پویتن به ایران سه بار به عنوان سفیر ایشان را همراهی کرده ام. ما در ماشین بودیم و صحبت کردیم، آنها با مردم و دولت ایران بسیار مثبت، خونگرم و مهربان بودند.
من در جلسات آقای پوتین و مقام عالی رهبری حضور داشتم. سه بار در سال های 2015، 2017 و 2018. وقتی مشکلی پیش می آمد کمبود وقت بود و اگر امکان داشت بیشتر صحبت می کردند. چون ما اشتراکات زیادی داریم. اما این تصور اصلا درست نیست. من رسما این را تکذیب و رد می کنم. این را دشمنان ما و شما بخصوص در خارج از کشور پخش می کنند. متأسفانه کسانی هستند که به این سخنان گوش می دهند. بنابراین بار دیگر تاکید می کنم که به دروغ های بی بی سی فارسی، رادیو فردا و ایران اینترنشنال اعتماد نکنید.
ما باور نمی کنیم، اما تصاویری از سفارت منتشر شد که دوباره به این بحث دامن زد. بدون هیچ پیش فرضی می گویم که آن عکس ها در تشدید این بحث ها بسیار موثر بود. چرا این اتفاق افتاد؟
کدام عکسها؟
عکس مقامات و فرماندهان نظامی آمده بود.
من به نوبت میدادم. سفارت در مسکو اینگونه است. وقتی ضیافتی برگزار می شود، مهمانان با دست به آنجا می روند و با سفیر دست می دهند. سُفرا هم همینطور. مردم می گویند سفیر روسیه آن گونه ایستاده است، سفیر روسیه آن گونه ایستاده است و همه به دنبال بهانه ای برای حمله هستند. وقتی 10، 15 نفر همزمان می آیند برای دست دادن، چگونه باید رفتار کنند؟ هر سال همینطور است. اینها بهانه هایی است که اصلاً ارزشی ندارد و کودکانه است. آنها می خواهند از هر نظر و با انتقاد بزرگ شوند.
یادتان هست آقای «ظریف» صداهایی را ضبط کرده بود که نشان می دهد روسیه در موضوع دخالت کرده است؟ خیلی کامل هم توضیح دادند که آمدند، رفتند و درباره «سید سلیمانی» به وجود آمدند. به هر حال إن سماع از تربيع وزير فيلمين يك كيشر شد، نازر شما شما؟
بله یادم هست این دیدگاه آقای ظریف است، او حق دارد نظر خودش را داشته باشد. ما حق داریم نظر خود را داشته باشیم. من با عبارات ظریف موافق نیستم و آن نامه ها را قبول ندارم.
[ad_2]